आईला पण तेच पाहिजे होते - भाग ६ (1)

[myownstories]

सूचना-प्रिय वाचकांस विनंती आहे की कृपया आपण या मालिकेतील भाग १ पासून वाचण्यास सुरूवात करावी. सदर मालिकेतील प्रत्येक भाग हा मागील भागाशी निगडीत असल्याने कथेचा संदर्भ लक्ष्यात येऊन समजण्यास सोपे जाईल व कथेचा आनंद घेता येईल.

आपले अभिप्राय [email protected] या ई-मेल वर जरूर कळवा.


मी घरी गेल्यावर सरळ माझ्या रूममध्ये जाऊन बसलो. लता शाळेतून घरी आलेली होती व काहीतरी आईला सांगत होती. आई लताला सकाळच्या प्रसंगाबद्दल काही सांगणार याची खात्री होती पण त्यांच्यात असे काय संभाषण चालले आहे, हे काही कळेना. आई आता माझ्याशी बोलत नव्हती त्यामुळे मी पण तिच्याशी बोलायला घाबरू लागलो. आता तिच्या शरीराकडे निरखून बघायची पण भीती वाटायला लागली होती.
थोड्या वेळाने लता माझ्या रुममध्ये आली व म्हणाली,
"काय रे आता राहिले का तुझे पोट दुखायचे?"
मी म्हणालो,
"हो, आता नाही जास्त दुखत."
ती बोलली, "चल तुला आईने जेवायला बोलावले आहे."
मी म्हणालो, "तु का आली सांगायला, आई का नाही आली?"
त्यावर लता म्हणाली,
"अरे, ती माझी कँपची तयारी करते आहे, उद्यापासून आमचा आठ दिवसांचा एन. एस. एस. चा कँप आहे त्यासाठी सर्व आवराआवर चालू आहे."
मी विचारले, "कुठे आहे कँप तुमचा?"
ती म्हणाली, "लोणावळ्याला."
मी म्हणालो, "अरे वा, मजा आहे तुमची, लोणावळ्यामध्ये आठ दिवस मज्जा करणार तुम्ही."
लता बोलली,
"हो मला पण खूप छान वाटतंय, आम्ही आठ दिवस खूप मज्जा करणार तिथे. ये लवकर जेवायला, आम्ही वाट पाहतोय तुझी."
लता आठ दिवस कँपला जाणार हे ऐकून मला खूप आनंद झाला व थोडे दु:खही वाटले. आनंद यासाठी झाला की पुढील आठवडाभर दिवसभर घरात फक्त मी आणि आईच असणार आहे आणि दु:ख यामुळे वाटले की सकाळच्या प्रसंगामुळे आई खूप नाराज झालेली आहे आणि तिने माझ्याबरोबर अबोला धरलेला आहे. ती जर माझ्याशी बोलत असती तर पुढच्या दोन तीन दिवसात काहीही करून तिला पटवले असते व लता परत यायच्या आत मी आई बरोबर सेटींग लावली असती.
दुसऱ्या क्षणी डोक्यात विचार आला की सकाळी जर आपण आईला ठोकले असते तर किती सोपे झाले असते, तिच्या मनाची तयारी झाली असती व पुढचे आठ दिवस दररोज तिला मनसोक्त झवलो असतो कारण दिवसभरात कधी ना कधी गाठलेच असते. खरंच दिनेश जे बोलला ते खरंच आहे, माझ्यासारखा मुर्ख मीच आहे. आता परत तिला जाळ्यात अडकवायला किती दिवस लागतात कोणास ठाऊक? आणि आता ती माझ्यापासून नेहमी सावध राहिल.
माझ्या मनात विचारांचे सारखे चक्र फिरत होते. तेवढ्यात आई माझ्या रुममध्ये आली व दरवाजामध्ये उभी राहून माझ्याकडे रागाने बघू लागली. मी तिच्याकडे एकदाच पाहिले आणि खाली मान करुन बाहेर जाऊ लागलो. आईने एका हाताने मला दरवाजामध्ये आडवले व मोठ्या आवाजात विचारले,
"जेवायचे नाही काय तुला?"
मी घाबरतच म्हणालो, "हो."
ती म्हणाली, "किती वेळा बोलवायचे तुला?"
मी काहीही उत्तर न देता सरळ हॉलकडे गेलो व सोफ्यावर जाऊन बसलो. आई पण माझ्या मागे मागे आली आणि किचनमधून जेवणाचे ताट घेऊन हॉलमध्ये टेबलावर ठेवले व म्हणाली,
"घे जेवून लवकर, थंड होऊन जाईल."
मला आता थोडे हायसे वाटले होते कारण सकाळच्या प्रसंगापासून आई माझ्याशी बोलत नव्हती आणि आता रागाने का होईना पण तिने बोलायला सुरुवात तर केलेली आहे. कदाचित सकाळी माझी काही चूक नव्हती हे तिच्या लक्ष्यात आलेले असावे. आणि एवढे होऊनही मी तिला काहीही केले नाही त्यामुळे माझ्या मनांत तिच्याविषयी काही पाप नाही असे तिला वाटले असेल त्यामुळेच तिने माझ्याशी बोलायला सुरूवात केली असावी.
जेवण करून झाल्यावर मी तसाच सोफ्यावर टीवी बघत बसलो होतो. थोड्या वेळाने लता व आई तेथे आल्या आणि माझ्या समोरच्या सोफ्यावर बसल्या. आई माझ्याशी बोलायला लागली होती त्यामुळे मला जरा धीर आला होता व आता आपण पण आईशी बोलले पाहिजे असे ठरविले. पण तिच्याशी काय बोलणार आणि कशी सुरूवात करणार काही कळेना. मग मी आधी लताशी बोलायला सुरूवात केली.
तिला विचारले,
"लता, उद्या किती वाजता जाणार आहात तुम्ही?"
लता बोलली,
"अरे सकाळी लवकर सहा वाजताच गाडी निघणार आहे शाळेपासून, त्यामुळे घरून साडे पाच वाचताच जावे लागेल."
तेवढ्यात आईनेच मला विचारले,"विजय, लताची बॅग घेऊन जाशील का तिला सोडवायला?"
आईच्या आवाजातील फरक मला जाणवला होता, तीने आता नेहमीप्रमाणेच मला विचारले होते. सकाळपासून ती माझ्याशी बोलत नव्हती, मघाशी माझ्याबरोबर रागाने बोलली व आता नेहमीप्रमाणे नॉर्मल आवाजात मला विचारले होते. कदाचित आईचा राग गेलेला आहे असे मला वाटले, कदाचित सकाळच्या प्रसंगाबद्दल तिने मला माफ केलेले आहे असे वाटले त्यामुळे मी खूप आनंदी झालो होतो व लगेच आईला म्हणालो, "ठीक आहे, जाईल मी लताला सोडवायला."
 मला आता माझ्या डोक्यावरचे ओझे कमी झाल्यासारखे वाटत होते. मी आता मोकळा श्वास घेऊ लागलो होतो कारण सकाळपासून माझ्या मनात नुसती घुसमट चालू होती. ज्याअर्थी आई नॉर्मल झालेली आहे आणि आपल्याबरोबर नेहमीप्रमाणे व्यवहार करू लागली आहे त्याअर्थी पुढच्या आठ दिवसात ती पटेल असे मला वाटत होते. आईशी आता जास्त जवळीक साधून तिला प्रेमाने मिळविले पाहिजे असे ठरविले कारण एकदा प्रेम निर्माण झाले की मग संबंध आपोआप जुळतात.
मला आता आई आणि माझ्यातील शारिरीक संबंधांबाबत शुभसंकेत मिळत चालले होते. दिनेशने दहा दिवसांत आई माझ्याकडून झवून घेईल असे असे सांगितले होते. त्याप्रमाणे पहिल्या दोन दिवसात तिने माझ्याकडील सेक्सी पुस्तके पाहिली होती, पुढच्या दिवशी मला अंथरूणावर नागडे तिच्या फोटोला झवलेले पाहिले आणि आज चौथ्या दिवशी बाथरूममध्ये आम्ही दोघे एकमेकांच्या अंगावर पडलेलो होतो.
आजचे दुसरे आश्चर्य म्हणजे लता पण आठ दिवसांसाठी घरामध्ये नसणार. या सर्व गोष्टी पाहिल्या तर रोज काही ना काही प्रगती होत आहे असे दिसते आणि असेच चालू राहिले तर उद्या किंवा परवा नक्कीच काही तरी घडेल आणि मी आईला झवलेलो असेल हे नक्की. पुढच्या दोन दिवसात आणखी बरेच काही घडणार होते पण त्याची मला काडीचीही कल्पना नव्हती.
आजची संधी जरी माझ्या पोरकटपणामुळे गमावली असेल पण त्याची परतफेड घेतल्याशिवाय मी राहणार नाही. माझ्या मनांत अशा असंख्य विचारांची घालमेल चालूच होती तेवढ्यात आईने मला पुन्हा विचारले,
"विजय अरे, लता आठ दिवस कँपला जाणार असल्यामुळे तिला काही गोड पदार्थ करून द्यायचे आहेत तेव्हा तू दुकानात जाऊन काही किराणा माल घेऊन येतोस का?"
आईने असे विचारल्यावर मी लगेच तयार झालो. आता तिने काहीही करायला सांगितले तरी मी करणारच होतो कारण तिचा अबोला आता संपला होता, माझ्याविषयी राग पण कमी झालेला होता. आता उलट मीच आईशी जास्त बोलण्याचा, तिच्या जवळ जाऊन तिच्याशी प्रेमाणे वागण्याचा प्रयत्न करणार होतो. मी लगेच सायकल काढली, आईकडून बाजाराची पिशवी व सामानाची यादी घेतली व पंधरा वीस मिनिटांतच सगळा माल घेऊन आलो.
मी किराणा मालाची पिशवी व राहिलेले पैसे आईकडे दिले आणि माझ्या रुममध्ये येऊन बसलो. माझ्या पाठोपाठ बाबाही घरी आले होते. आज ते एवढ्या लवकर घरी का आलेत काही कळेना कारण दररोज संध्याकाळी सातच्या नंतर ते येतात, आज मात्र तीन वाजताच आलेत. त्यांना पाहून आई व लता किचनमधून हॉलमध्ये आल्या व त्यांच्यामध्ये काहीतरी चर्चा चालू होती.
तेवढ्यात मी पण हॉलमध्ये गेलो. मला पाहून बाबा म्हणाले,
"काय रे तुझे पोट दुखायचे राहिले का?"
त्यांनी असे विचारताच आईने माझ्याकडे एक कटाक्ष टाकला.
मी म्हणालो, "हो बाबा, थोडं थोडं दुखतय पण आता बरं आहे."
तोपर्यंत आई माझ्याकडेच बघत होती.
बाबांनी मी जायच्या आधीच लता व आईला सांगितले होते त्यामुळे मी गेल्यावर ते मलाही सांगू लागले की ऑफीसच्या कामासाठी त्यांना अर्जंट तीन दिवसांसाठी दिल्लीला जावे लागणार आहे, आज रात्री बारा वाजताची फ्लाईट आहे. येण्याचे अजून निश्चित नाही परंतु दोन ते तीन दिवसात काम आटोपले की ते लगेच निघून येणार आहेत.
बाबांचे ते बोलणे ऐकून मी तर अवाकच झालो. आत्ताच अर्ध्या तासापूर्वी एक खुशखबर ऐकली होती की लता आठ दिवसांसाठी कँपला जाणार आहे त्यामुळे दिवसभर मी आणि आई दोघेच घरात असणार आणि आता दुसरी खुशखबर ऐकली होती की बाबा पण पुढचे तीन दिवस दिल्लीला जाणार म्हणजे पुढील तीन दिवस आणि रात्र घरात फक्त मी आणि आईच.
ही बातमी ऐकून मला आभाळ ठेंगणे झाल्यासारखे वाटत होते, माझा आनंद गगनात मावेनासा झाला होता. गेले काही दिवस रोज काही ना काही आश्चर्य घडत होते आणि शुभसंकेत मिळत होते परंतु आत्ताची बातमी ही सर्वांत हटके होती. कारण बाबा आईला कधीही एकटे सोडून कुठेही जात नसत. दिवसभर जरी घरी कोणी नसले तरी रात्री बाबा हमखास घरी असायचे, असा एकही दिवस गेला नसेल की आई रात्री घरात एकटी होती.
माझ्या मनांत आनंदाने उकळ्या फुटू लागल्या होत्या. या तीन दिवसांत माझी आई नक्कीच माझ्याखाली झोपलेली असेल अशी मला खात्री पटली कारण आतापर्यंत सर्व गोष्टी त्याच अनुषंगाने घडत चालल्या होत्या. बाबांनी लगेच आपले कपडे व बॅगा आवरायला घेतल्या. आईने मला बोलावले व विचारले,
"अरे आता बाबांना पण गोड पदार्थ करून द्यायचे आहेत, मघाशी जो किराणा माल आणला होता तेवढा परत आणावा लागेल, जाशील का तू?"
एवढे सगळे माझ्या मनासारखे घडत असतांना मी कसा काय नाही म्हणणार? मी लगेच आईला मान डोलावली व कपडे घालून सायकल काढली आणि पंधरा मिनिटांतच सगळा किराणा माल घेऊन आलो. आईने लगबगीने माझ्या हातातून पिशवी घेतली आणि म्हणाली,
"ठीक आहे, काही गरज लागली तर तुला आवाज देते."
मी मान डोलावली आणि सोफ्यावर जाऊन बसलो. मी जरी टीवी पाहत होतो पण माझे सारे लक्ष्य आईकडेच होते. तिने काही काम सांगितले की लगेच मी तयारच होतो, तिच्या आदेशाची मी वाटच पाहत होतो. अशा प्रकारे अजूनही दोन वेळा मला मार्केटमध्ये जावे लागले परंतु मी आनंदाने सर्व कामे केली कारण पुढच्या तीन दिवसांमध्ये मी त्याची सर्व कसर काढणार होतो.

आपले अभिप्राय [email protected] या ई-मेल वर जरूर कळवा.

क्रमश: