RE: marathi sex story - नंदिता माझ्या मित्राची...
तिला आधार देण्यासाठी मी माझा हात नंदिता च्या खांद्यावर ठेवला आणि तिला घट्ट धरून ठेवले. पण त्यावेळी माझे लक्ष खाली गेले अन मी दचकलो. माझ्या छातीवर डोके ठेवून झोपलेल्या नंदिताच्या ब्लाऊजच्या गळ्यातून मला तिचे स्तन स्पष्ट दिसत होते. तिचे स्तन वयाच्या मानाने चांगलेच भरदार झाले होते. त्याकडे आपण बघू नये हे मला कळत होते तरी माझी नजर त्या उभारदार स्तनांवरून हटत नव्हती. गोरे पान भरगच्च स्तन बघून माझी स्थिती बिघडत चालली होती. शेवटी मी नंदिताचा काका आहे आणि मला अवचित तिचे स्तन दिसले तरी मी त्याकडे दुर्लक्ष केले पाहीजे असा विचार करून प्रयत्नपूर्वक मी मान वळविली आणि खिडकीतून बाहेर पाहू लागलो.
माझी ही अवघडलेली स्थिती फार काळ टिकली नाही. थोडया वेळात जिल्ह्याचे ठिकाण आले आणि मी नंदिताला हलवून जागे केले. आपापल्या बॅग घेऊन आम्ही दोघे बसमधून खाली उतरलो. रिक्षा करून आम्ही कॉलेज ला पोचलो. तिच्या अॅडमिशन चे सोपस्कार करून होईपर्यंत दुपारचा एक वाजला. जवळच्या हॉटेल मध्ये नेऊन नंदिताला मी दोसा खाऊ घातला. तिने हट्टाने आईसक्रीम मागून खाल्ले. माझ्याजवळ तिचे सर्व हट्ट चालतात हे तिला ठावूक होते.
मी आज नंदिता च्या अॅडमिशन च्या कामासाठी अर्धा दिवस सुटी घेतली होती. पण आता मला ऑफिस मध्ये जाणे भाग होते. दोन दिवसांनी शिक्षणमंत्र्यांचा दौरा होता. सगळे रेकोर्ड अपटुडेट करायचे होते. मी नंदिताला म्हणालो की तिने बसने आता गावाकडे जावे. त्यावर ती हट्ट करून बसली की माझ्यासोबत सायंकाळी च परत जाईल. तिला एकटीला प्रवास करायची भीती वाटत होती म्हणे.
मी तिला म्हणालो,"अग नंदिता , तुला आता रोज कॉलेज ला यावे लागेल आणि एकटीला परत जावे लागेल. रोज रोज माझ्यासोबत जाणेयेणे जमणार नाही. तू आता सवय करायला हवी एकटीने प्रवास करण्याची." त्यावर ती तिचे गोबरे गाल फुगवून म्हणाली,"नाही काका, कॉलेज सुरू झाल्यानंतर मी येईन आणि जाईन एकटी. पण आज तुमच्यासोबतच परत जाईन. मी तुमच्या ऑफिस मध्ये बसेन. हवे तर तुम्ही काम करा. नंतर आपण दोघे सोबतच जाऊ गावाकडे."
तिच्या हट्टापुढे मी नेहमीप्रमाणे नमते घेतले. पण तिला ऑफिस मध्ये न्यायचे मला काही पटले नाही. तिथले वाह्यात लोक माझ्या निरागस नंदिता ला बघून काय विचार करतील ते मला माहीत होते. त्यातून तिची छाती अशी पुढे आली होती. ऑफिस मधील घाणेरडया नजरांपासून तिला दूर ठेवायचे म्हणून मी तिला माझ्या भाडयाने घेतलेल्या खोलीत घेऊन गेलो. तिला म्हणालो, "तू थांब येथे. रेडिओ आहे तो ऐक., मी साडेपाचवाजता ऑफिस सुटल्यानंतर येतो. मग आपण गावाकडे जाऊ." ती ठीक आहे असे म्हणून रेडिओच्या बटना फिरवायला लागली. "दार आतून लावून घे. मी आल्याशिवाय उघडू नकोस." असे तिला बजावून मी ऑफिसात निघून गेलो.
ऑफिसात पोचताच तिथले वातावरण पाहून मी चक्रावून गेलो. प्रचंड धावपळ करताना सर्वजणांना पाहून मी माझ्या एका सहकाऱ्याला विचारले की काय सुरू आहे तर तो म्हणाला,"साहेब, मिनिस्टरचा दौरा दोन दिवसांनी होणार होता तो उद्याच होणार आहे. आताच तारीख बदलण्याची बातमी मिळाली आहे. कलेक्टरसाहेब तुम्हाला च शोधत आहेत मघापासून. जा भेटा आधी त्यांना ." मी कलेक्टरला भेटून दौरा केव्हा होणार, तयारी कशी करायची ते बोललो. परत येऊन ऑफिस मधल्या सर्वांना कामाला लावले. सगळे रेकोर्ड नीट करता करता बाहेर अंधार केव्हा झाला ते माझ्या लक्षात आलेच नाही. समोर ठेवलेला चहाचा कप घेताना मनगटावरील घडयाळाकडे लक्ष गेले आणि मी दचकलो. सात वाजायला आले होते. खोलीवर नंदिता एकटी माझी वाट बघत असणार ह्या विचाराने घाम फुटला.
मी कलेक्टर साहेबाना फोन करून सांगितले की काम जवळ जवळ पूर्ण झाले आहे आणि मला आता गावाकडे निघाले पाहीजे. उद्या लवकर येण्याचे आश्वासन मी देऊ लागताच कलेक्टर साहेब ओरडले,"तुम्ही जाऊ शकत नाही देशपांडे आज गावाला. तुमच्या खात्याचे मंत्री येणार उद्या. सकाळी सातवाजता सगळ्यांना हेलिपॅड वर हजर व्हायचे आहे. तुमच्या गावाहून एव्हढ्या सकाळी बस येतच नाही. तुम्ही आज तुमच्या खोलीवर मुक्काम करा आणि सकाळी सहाला ऑफिसात पोहचा."
|