ಮಲ್ಲು ಅಂಕಲ್ - ತೋಳ ಗಳಿಂದ ಹುಲಿ ಬಾಯಿಗೆ
ಒತ್ತಿದ ನೋವಿಗಿಂತ ಮನಸ್ಸಿನ ನೋವು ಹೆಚ್ಚಿತ್ತು. ಒಳ್ಳೆಯ ಜನ ಅನ್ನಿಸಿ ಕೊಂಡವರು ಕೈಕೊಟ್ಟಾಗ ಆಗುವ ನೋವು ಹೊಸಬರಿಂದ ಅಗೋದಿಲ್ಲ. ಇಷ್ಟು ಹೊತ್ತು ಇವರ ಜೊತೆ ಇದ್ದು ಒಂದು ತರಹದ ಬಾಂಧವ್ಯ ಬೆಳೆದಿತ್ತು. ತೋಳಗಳಿಂದ ರಕ್ಷಿಸಿದವರು ಎನ್ನೋ ಅಭಿಮಾನಾನೂ ಇತ್ತು. ನಾನು ಹರಿಜನ ಹುಡುಗಿ ಎನ್ನುವಾಗ ಆದ ಬದಲಾವಣೆಯನ್ನು ಒತ್ತಟ್ಟಿಗಿಟ್ಟು ನೋಡಿದರೂ ಇವರು ಮನುಷ್ಯರ ತರ ಕಂಡರು. ಆದರೆ ಕಾಮದ ವಿಷಯ ಬಂದಾಗ ಎಲ್ಲರೂ ಪ್ರಾಣಿಗಳೇ ಆಗ್ತಾರೆ ಅಂತ ಇದೂ ಒಂದು ಒಳ್ಳೆ ಉದಾಹರಣೆ. ಕಾಮಾತುರಾಣಂ ನಭಯಂ ನ ಲಜ್ಜಾ ಎನ್ನುವ ಮಾತು ಸಾವಿರ ಪಾಲು ಸತ್ಯ. ಉಪದೇಶ ಹೇಳೋಕೆ ಬದನೇಕಾಯಿ ತಿನ್ನೋಕೆ ಅಂತ, ಉಪದೇಶ ಎಲ್ಲಾ ಹೇಳ್ತಾರೆ. ಹಾಗಿರಬೇಕು, ಹೀಗಿರಬೇಕು ಆದ್ರೆ ವಾಸ್ತವದಲ್ಲಿ ಆಗೋದೇ ಬೇರೆ.
ಈಗ ನನ್ನ ಎದುರು ಒಂದು ದೊಡ್ಡ ಪ್ರಶ್ನೆ ಬಂದು ನಿಂತಿತ್ತು. ನಾನು ತೋಳಗಳಿಂದ ಬಚಾವಾಗಲು ನಾನು ಇವರ ಜೊತೆ ಬಂದಿದ್ದೆ. ಆದರೆ ಇವರಿಂದ ಬಚಾವಾಗಲು ನನಗೆ ಬೇರೆ ದಾರಿಯೇ ಇಲ್ಲ. ಅವರ ಜೊತೆ ಹೊಡೆದಾಡಿ ಓಡಿ ಏರ್ ಫೋರ್ಸ್ ತಲುಪುವ ಅವಕಾಶವೂ ಇರಲಿಲ್ಲ. ಒಂದು ಗಂಡಿನ ಜೊತೆ ಹೊಡೆದಾಡುವುದೇ ಕಷ್ಟವಾಗಿರೋವಾಗ ಇಬ್ಬರ ಜೊತೆ ಅಸಾಧ್ಯ. ಇವರ ಜೊತೆ ಜಗಳವಾಡೋ ಬದಲು ಇವರ ಜೊತೆ ಸೇರಿದರೆ ಸೋತು ಗೆಲ್ಲಬಹುದು. ಕೊನೆಗೆ ನನ್ನ ತೀರ್ಮಾನ ಅದೇ ಆಯ್ತು.
ಆ ನಿಮಿಷದಲ್ಲಿ ನಾನು ನನ್ನ ಮನಸ್ಸನ್ನು ಕೊಂದೆ. ಆ ನಿಮಿಷಕ್ಕೆ ಹುಡುಗಿ ಪದ್ಮ ಸತ್ತು ಹೋದಳು. ಹರಿಜನ ಹುಡುಗಿ ಪದ್ಮ ನೆಗೆದು ಬಿದ್ಲು. ಕೇವಲ ಒಬ್ಬಳೇ ಪದ್ಮ ಉಳಿದಳು. ಏನಾದರೂ ಮಾಡಿ ಈ ಗಂಡು ಜಗತ್ತಿನಲ್ಲಿ ತಲೆ ಎತ್ತಿ ನಡೀ ಬೇಕು ಎಂದು ತೀರ್ಮಾನ ಮಾಡಿದ ಪದ್ಮ.
ಯಾವುದೇ ವಿಕಾರ ವಿಲ್ಲದೆ ನಾನು ಭಾಸ್ಕರ ತುಣ್ಣೆಯನ್ನ ಅಷ್ಟೇ ಜೋರಾಗಿ ಒತ್ತಿದೆ.
"ಅಷ್ಟು ಜೋರಾಗಿ ಒತ್ತಿದರೆ ನೋವಾಗುತ್ತೆ" ಭಾಸ್ಕರ ಅಂದ
"ನಂಗೂ ನೋವಾಗಲ್ವ" ನಾನೆಂದೆ
"ಸರಿ, ಇನ್ನು ಮೇಲೆ ಹೆಚ್ಚು ನೋವಾಗದ ಹಾಗೇ ಒತ್ತೇನೆ" ಅಂದ ಭಾಸ್ಕರ
ಇದರ ನಡುವೆ ನನ್ನ ಇನ್ನೊಂದು ಮೊಲೆಗೆ ಬಾಯಿ ಹಾಕಿದ ದಯಾನಂದ
6 ಗಳಿಂದ ಬಚಾವಾಗಿ ಎರಡು ಹುಲಿಯ ನಡುವೆ ಸಿಕ್ಕಿ ಹಾಕಿಕೊಂಡೆ. ಆದರೆ ಈ ಎರಡು ಹುಲಿಗಳು ನನ್ನ ಮುಂದೆ ಎರಡು ಇಲಿಗಳಾದವು.
|