ಮಲ್ಲು ಅಂಕಲ್ - ಹೆಣ ಕೇಯುತ್ತಾ?
ಮೊದಲ ದಿನದ ಉತ್ಸಾಹವೇನೋ ಇತ್ತು. ಆದರೆ ಏನು ಮಾಡುವುದು ಎನ್ನೋ ಗಾಬರೀನೂ. ನಾನು ಯೋಚನೆ ಮಾಡಿದಂತೆ ಏನೂ ಪ್ರಾಬ್ಲಂ ಆಗ್ಲಿಲ್ಲ. ಮಷಿನ್ ಶಾಪ್ ನ ಸೂಪರ್ವೈಸರ್ ತುಂಬಾ ಒಳ್ಳೆಯ ವ್ಯಕ್ತಿ. ಅಪ್ರೆಂಟಿಸ್ ಆದ್ರೂ ಉಳಿದವರ ತರ ಕೆಲಸ ಹೇಗೆ ಮಾಡುವುದು ಅಂತ ತೋರಿಸಿಕೊಟ್ಟರು. ಮೊದಲ ದಿನವೇ ಮಿಲ್ಲಿಂಗ್ ಮಿಶನ್ ನಲ್ಲಿ ಕೆಲಸ. ಅದನ್ನ ಆನ್ ಮಾಡೋದು ಹೇಗೆ, ಲೋಡ್ ಮಾಡೋದು ಹೇಗೆ, ಸೆಟ್ ಮಾಡೋದು ಹೇಗೆ ಅಂತ ನನಗೆ ತಿಳಿಯುವಂತೆ ವಿವರಿಸಿದರು. ಜೊತೆಗಿರುವ ಕೆಲಸಗಾರರೂ ಸಹಾಯ ಮಾಡಿದರು. ಹೀಗೇ ಕಲಿತರೆ ಕೇವಲ ಆರು ತಿಂಗಳಲ್ಲಿ ನಾನು ಮಿಶನ್ ಶಾಪ್ ನ ಎಲ್ಲಾ ಮಿಶನನ್ನೂ ಆಪರೇಟ್ ಮಾಡಲು ಕಲೀ ಬಹುದಿತ್ತು. ಕೆಲಸದ ಧಾವಂತದಲ್ಲಿ ಸಮಯ ಹೋದದ್ದೇ ತಿಳೀಲಿಲ್ಲ. ಮಧ್ಯಾಹ್ನದ ಊಟನೂ ನನ್ನ ಪಾಲಿಗೆ ಒಳ್ಳೆಯದಾಗಿತ್ತು. ಉಳಿದ ಕೆಲಸಗಾರರು ಅದು ಸರಿಯಿಲ್ಲ. ಇದು ಸರಿಯಿಲ್ಲ ಎಂದು ಗೊಣಗಿದರೆ ನಾನು ಸಂತೋಷವಾಗಿ ಊಟ ಮಾಡಿದೆ. ನನ್ನ ಪ್ರಕಾರ ಊಟ ಚೆನ್ನಾಗಿತ್ತು.
ಮಧ್ಯಾಹ್ನದ ಮೇಲೆ ಥಿಯರಿ ಕ್ಲಾಸ್. ಮಿಶನ್ ಗಳ ಬಗ್ಗೆ, ಅದರ ಕೆಲಸದ ಬಗ್ಗೆ, ಕಂಪೆನಿ, ಹಾರ್ಸ್ ಪವರ್ ಮುಂತಾದ ವಿಷಯಗಳು. ಬೋರ್ ಹೊಡೆಯುತ್ತಿತ್ತು. ಆದರೆ ಕೆಲಸಕ್ಕಾಗಿ ಅಪ್ರೆಂಟಿಸ್ ಮುಗಿಸಲೇ ಬೇಕಿತ್ತು. ಅಪ್ರೆಂಟಿಸ್ ಮುಗಿಸ ಬೇಕಾದರೆ ಈ ಥಿಯರಿ ಕಲೀಲೇ ಬೇಕು. ಸರಿ ಕಷ್ಟ ಪಟ್ಟು ಮನಸನ್ನ ಅದರಲ್ಲಿ ಕೇಂದ್ರೀಕರಿಸಿದೆ. ಆದರೆ ಡ್ರಿಲ್ಲಿಂಗ್ ಮಿಶನ್ ವಿಷಯ ಬಂದಾಗ ನನ್ನ ಮತ್ತು ಪದ್ಮಳ ಕೇಯಾಟ ಕಣ್ಣೆದುರಿಗೆ ಬರ್ತಿತ್ತು ಮಿಶನ್ ನ ರೂಪ ರೇಷೆ ಬರ್ತಿರ್ಲಿಲ್ಲ. ಏನು ಮಾಡಿದರೂ ಈ ಪ್ರಾಬ್ಲಂ ಸಾಲ್ವ್ ಮಾಡಲು ಆಗಲೇ ಇಲ್ಲ.
ಸಾಯಂಕಾಲ ಫ್ಯಾಕ್ಟರಿ ಬಿಟ್ಟ ತಕ್ಷಣ ಮನೆ ದಾರಿ ಹಿಡೀಬೇಕು, ಹೊರ ಬಂದರೆ ಪದ್ಮ ನನಗಾಗಿ ಕಾಯ್ತಿದ್ಲು. ಕೆಲಸಗಾರರು ಬಸ್ಸು ಹತ್ತಿ ಮನೆಗೆ ಹೊರಡೋ ಆತುರ ತೋರಿದರೆ ನಾವು ಆರಾಮಾಗಿ ನಗುತ್ತಾ ಮನೆ ದಾರಿ ಹಿಡಿದೆವು. ಮನೆ ಫ್ಯಾಕ್ಟರಿಯಿಂದ ಕೇವಲ 10 ನಿಮಿಷದ ರಸ್ತೆ. ಬೆಳಗಿನಿಂದ ಸಂಜೆವರ್ಗೂ ಫ್ಯಾಕ್ಟರಿ ಯಲ್ಲಿ ಕೆಲಸ ಮಾಡಿ ಪುನಃ ಬಸ್ಸು ಪ್ರಯಾಣ ಮಾಡಿದರೆ ಅವನು ಮನೆಗೆ ಹೋಗೋ ಹೊತ್ತಿಗೆ ಹೆಣವಾಗಿರುತ್ತಾನೆ. ಏನಾದರೂ ತಿಂದು ಬಿದ್ದು ಕೊಂಡರೆ ಪುನಃ ಬೆಳಿಗ್ಗೆ ಫ್ಯಾಕ್ಟರಿ ಬರುವವರೆಗೆ ಹೆಣವಾಗಿಯೇ ಇರ್ತಾನೆ. ಇನ್ನು ಇಂತವರು ಮದುವೆ ಮಾಡ್ಕೊಂಡ್ರೆ ತಮ್ಮ ಹೆಂಡ್ತೀನ ಹ್ಯಾಗೆ ತೃಪ್ತಿ ಮಾಡ್ತಾರೋ ಅಂತ ಯೋಚನೆ ಮಾಡುತ್ತಾ ಜೋರಾಗಿ ನಗೋದಿಕ್ಕೆ ಶುರು ಮಾಡಿದೆ.
"ಹೇ, ಯಾಕೆ ನಗ್ತಾ ಇದ್ದೀಯ. ನಂಗೂ ಹೇಳು" ಅಂದಳು ಪದ್ಮ
ನನ್ನ ನಗೆಯ ಕಾರಣವನ್ನ ವಿವರಿಸಿದೆ. ಅವಳೂ ನಗೋದಿಕ್ಕೆ ಶುರು ಮಾಡಿದ್ಲು.
"ಒಂದಲ್ಲ ಒಂದು ದಿನ ನೀನೂ ಈ ತರ ಬಸ್ನಲ್ಲಿ ಹೋಗ್ತೀಯ. ಒಂದಲ್ಲ ಒಂದು ದಿಂದ ನೀನೂ ಮದ್ವೆ ಯಾಗ್ತೀಯ. ಆಗ"
"ಇಲ್ಲ ನಾನು ನಡೆದಾಡೋ ಹೆಣವಾಗಿ ಇರೋಕೆ ಇಷ್ಟ ಪಡಲ್ಲ"
"ಇಷ್ಟ ಪಡ್ತೀಯೋ ಬಿಡ್ತೀಯೋ, ಒಂದಲ್ಲ ಒಂದು ದಿನ ನೀನೂ ಈ ಬಸ್ನಲ್ಲಿ ನಡೆದಾಡೋ ಹೆಣವಾಗ್ತೀಯ"
............
"ಆವಾಗ ನಿನ್ನ ಹೆಂಡ್ತಿ ಏನ್ ಮಾಡ್ತಾಳೆ?"
"ನನ್ನಿಂದ ಖಂಡಿತ ಅವಳನ್ನ ತೃಪ್ತಿ ಪಡಿಸೋಕೆ ಆಗಲ್ಲ. ನಾನು ಮದುವೆನೇ ಆಗಲ್ಲ"
"ಯಾಕೆ?"
"ತೃಪ್ತಿ ಪಡಿಸೋಕೆ ಆಗ್ದೆ ಹೋದ್ರೆ ಏನಾಗುತ್ತೆ? ಅವಳು ತೃಪ್ತಿ ನ
ಹುಡುಕ್ಕೊಂಡು ಬೇರೆ ಕಡೇ ಹೋಗ್ತಾಳೆ. ಅದ್ರ ಬದ್ಲು ಸುಮ್ಮನಿರೋದೆ ಮೇಲು"
"ಸುಮ್ಮನೆ ಏನೇನೋ ಮಾತಾಡಬೇಡ. ನಿನ್ನಿಂದ ತೃಪ್ತಿ ಪಡಿಸೋಕೆ ಆಗಲ್ಲ ಅನ್ನೋದು ಶುದ್ಧ ತಮಾಷೆ. ಸೆಕ್ಸ್ ನಲ್ಲಿ ಒಂಚೂರೂ ಇಷ್ಟವಿಲ್ಲದ ಹೆಂಗಸನ್ನೂ ನೀನು ಕಾಮೊತ್ತೆಜನ ಮಾಡಿ ಬಿಡ್ತೀಯ. ಯಾರು ಕಲಿಸಿದರು ನಿಂಗೆ ಈ ವಿಧ್ಯೇನ?"
"ದೇವದತ್ತ ಅಂದ್ರೆ ನನ್ನನ್ನೇ ಹೊಗಳಿ ಕೊಂಡ ಹಂಗೆ ಆಗುತ್ತೆ. ಆದ್ರೆ ಇದು ಸತ್ಯ."
"ನಾ ನಂಬಲ್ಲ. ನೀನು ಬರೆ ತುಲ್ಲು ತಿನ್ನೋದ್ರಲ್ಲೇ ಹೆಣ್ಣನ್ನ ಸ್ವರ್ಗಕ್ಕೆ ಕಳಿಸ್ತೀಯ. ಇದನ್ನ ದೇವರು ಕೊಟ್ಟಿದ್ದು ಖಂಡಿತ ಅಲ್ಲ. ನೀನು ಬಹಳ ಕಷ್ಟ ಪಟ್ಟು ಕಲ್ತಿದ್ದು. ಯಾವ ಹೆಣ್ಣು ಕಲಿಸಿದ್ದು?
"ನೀನೇನು ಕಮ್ಮೀನ? ನೀ ಕಿರುಚೋ ರೀತಿ, ಆ ಹಸಿ ಹಸಿ ಬೈಗಳ, ಬೆನ್ನ ಹಿಂದೆ ಕತ್ತರಿ ತರ ಕಾಲು ಹಾಕಿ ತುಣ್ಣೆ ಹೆಚ್ಚು ಆಳಕ್ಕೆ ಹೋಗೋ ಹಾಗೇ ತಳ್ಳೋದು. ಇದನ್ನ ನಿಂಗೆ ಯಾರು ಕಲಿಸಿದ್ರು?
"ನಾನೇನು ಬೆರಳು ಚೀಪೋ ಮಗುವಲ್ಲ. ಸಿಕ್ಕಿದವರ ಜೊತೆ ಮಲಗ್ದೆ ಇದ್ರೂ ಬಹಳಷ್ಟು ಅನುಭವ ಇದೆ. ಊರಲ್ಲಿ ಅಣ್ಣನೆ ನನ್ನ ತಲೆ ಹಿಡಿಯೋ ಕೆಲ್ಸ ಮಾಡಿದ್ದ. ಕೊನೆಗೆ ದುಡ್ಡಿನಾಸೆಗೆ ಒಬ್ಬ ಮುದುಕನಿಗೆ ನನ್ನ ಕಟ್ಟೋ ಪ್ಲಾನ್ ಮಾಡಿದ್ದ. ಅದಕ್ಕೆ ನಾ ಅಲ್ಲಿಂದ ಓಡಿ ಬಂದಿದ್ದು. ಒಂದು ಹೊಸ ಊರಲ್ಲಿ ಒಬ್ಬಂಟಿ ಹೆಣ್ಣು ಜೀವನ ಮಾಡೋದು ಕಷ್ಟ. ಆದರೆ ನಾನು ಮಾಡ್ತಿದೀನಿ. ದುಡ್ಡಿಗಾಗಿ ಯಾವತ್ತೂ ಮೈ ಮಾರೋಲ್ಲ. ಆದರೆ ಮನಸ್ಸಿನ ಇಷ್ಟಾನ ಒತ್ತಿ ಇಡೋದೂ ಇಲ್ಲ"
"ನಿನ್ನ ಊರು ಯಾವ್ದು?"
"ದೊಡ್ಡ ಬಳ್ಳಾಪುರದ ಹತ್ರ ಒಂದು ಹಳ್ಳಿ"
"ಏನು ನಿನ್ನ ಕಥೆ. ನಂಗೂ ಹೇಳ್ತಿಯ?"
"ನೀನು ನಿನ್ ಬಗ್ಗೆ ಹೇಳಿದ್ರೆ ಖಂಡಿತ"
"ಅಯ್ಯೋ ಅದಕ್ಕೇನು. ನನ್ನ ಜೀವನ ತೆರೆದಿಟ್ಟ ಪುಸ್ತಕ"
"ನನ್ನದು ಆ ತರ ಅಲ್ಲ. ನಾನು ದುರಾದೃಷ್ಟವಂತೆ...........
... ಮುಂದುವರಿಯುವುದು
|