ಮಲ್ಲು ಅಂಕಲ್ - ಪದ್ಮಾವತಿಯ ಜೊತೆಯ ಮೊದಲ ಸಮಾಗಮ

[hotaks444]

ಸುಮಾರು ಹತ್ತು ನಿಮಿಷ ಅಷ್ಟೇ. ನಾನು ಸುಸ್ತಾಗಿ ಪದ್ಮಳ ಮೇಲೆ ಬಿದ್ದೆ. ಅವಳು ನಸು ನಗುತ್ತಾ ನನ್ನನ್ನ ತಬ್ಬಿಕೊಂಡಳು. ದೇಹ ಸುಸ್ತಾಗಿದ್ದರೂ ನಿದ್ರೆ ಬರಲಿಲ್ಲ. ನನ್ನ ಯಜಮಾನ ಅವಳ ತುಲ್ಲಿನೊಳಕ್ಕೆ ಆರಾಮಾಗಿ ಮಲಗಿದ್ದ. ಅವನನ್ನ ಹೊರಗೆಳಯದೆ ಒಳಗೆ ಇರೋ ತರ ಆಸನ ಬದಲಾಯಿಸಿ ಮಾತಾಡ ತೊಡಗಿದ್ವಿ. ಅವಳಿಗೆ ನನ್ನ ವಿಷಯ ಹೇಳುತ್ತಾ ಹೇಳುತ್ತಾ ಅವಳು ಹ್ಞೂ ಗುಟ್ಟಿದಂತೆಲ್ಲಾ ಅವಳ ಮೊಲೆಯ ಜೊತೆಗೆ, ಅದರ ತೊಟ್ಟಿನ ಜೊತೆಗೆ ಆಟವಾಡ ತೊಡಗಿದೆ. ಪದ್ಮಾವತಿಯೇನು ಕಮ್ಮಿಯವಳಲ್ಲ. ಅವಳೂ ಕೂಡ ನನ್ನ ಎದೆಯ ಮೇಲೆ ಕೈ ಆಡಿಸುತ್ತಾ, ಬೆನ್ನ ಮೇಲೆ ನಿಧಾನವಾಗಿ ಬೇರೆ ಮಸ್ಸಾಜು ಮಾಡುತ್ತಾ ನನ್ನ ಉದ್ರೆಕವನ್ನು ಹೆಚ್ಚಿಸಲು ತನಗೆ ತಿಳಿಯದೆ ಸಹಕರಿಸಿದಳು. ನನ್ನ ತುಣ್ಣೆ ರಾಯ ಯುದ್ದಕ್ಕೆ ಸಿದ್ಧನಾಗ ತೊಡಗಿದ. ಆಗ ತಾನೇ ಒಂದು ಸರಣಿ ಮುಗಿದಿದ್ದರಿಂದ ಆತುರ ಇರಲಿಲ್ಲ. ಅವಳ ಮೇಲೆ ಮಲಗಿ ಅವಳಿಗೆ ತುಲ್ಲಿನ ನರಗಳನ್ನು ಹೇಗೆ ಟೈಟ್ ಮತ್ತು ಲೂಸ್ ಮಾಡುವುದು ಅಂತ ಹೇಳ್ಕೊಟ್ಟೆ. ಬಹಳ ಬೇಗ ಕಲಿತಳು ಅದನ್ನ ಉಪ್ಯೋಗಿಸಿದ್ಲು. ನಾನು ಅವಳ ಮೊಲೆಯ ಮೇಲೇನೆ ಗಮನವಿಟ್ಟೆ. ಚಿಕ್ಕ ಆದರೆ ಸುಂದರ ಮೊಲೆ. ಇವಳು ವರ್ಜಿನ್ ಅಲ್ದೆ ಇದ್ರೂ ದಾರಿ ಸೂಳೆ ಅಂತೂ ಅಲ್ಲ. ಹೆಚ್ಚಿನ ಜನರ ಹತ್ತಿರ ಮಲಗಿದ ಯಾವುದೇ ಲಕ್ಷಣ ಕಾಣಲಿಲ್ಲ. ಸಂತೋಷವಾಯಿತು. ಈ ಸಲ ಅರ್ಧ ಗಂಟೆಯಾದರೂ ನಾನು ನೀರಿಳಿಸುವ ಲಕ್ಷಣ ಕಾಣಲಿಲ್ಲ. ಪದ್ಮಳಂತೂ ಮೇಲಿಂದ ಮೇಲೆ ತಾರಕಕ್ಕೇರಿ ಇಳಿಯುತ್ತಿದ್ದಳು. ಇನ್ನು ಇವಳನ್ನ ಪರೀಕ್ಷೆ ಮಾಡುವುದು ಬೇಡಾಂತ ನಾನು ಸ್ವಲ್ಪ ಜೋರಾಗಿ ಅವಳ ಮೇಲೆ ಆಡಿ ನೀರು ಸುರಿಸಿದೆ. ಸಮಾಧಾನದಿಂದ ಹಾಗೇ ನಿದ್ರೆ ಹೋದ್ವಿ.

ಬೆವರು , ತುಲ್ನೀರು ಮತ್ತು ವೀರ್ಯದಿಂದ ಬೆರೆತ ಬೇರೆಯದೇ ಒಂದು ತರದ ವಾಸನೆ ಕೋಣೆ ತುಂಬಿತ್ತು. ಕಿಟಕಿ ಕೂಡ ತೆರೆಯದ್ದರಿಂದ ಆ ವಾಸನೆ ಗಾಢವಾಗ ತೊಡಗಿತ್ತು. ಎಚ್ಚರವಾದಾಗ ಸೂರ್ಯ ಮುಳುಗುತ್ತಿದ್ದ. ಹೊಟ್ಟೆ ತಾಳ ಹಾಕುತ್ತಿತ್ತು. ಅವಳಿಗೂ ಅದರ ಅರಿವಾಗಿರಬೇಕು. ಎದ್ದು ಅಡಿಗೆ ಮಾಡೋಕೆ ತಯಾರಾದ್ಲು. ದೊಡ್ದ ಬಳ್ಳಾಪುರದವಳು ರಾಗಿ ಮುದ್ದೆ, ಹುಚ್ಚೆಳ್ಳು ಚಟ್ನಿ ಮಾಡಿ ನನ್ನ ಕೊಲ್ತಾಳೋ ಅಂತ ಯೋಚನೆ ಮಾಡಿದ್ರೆ, ಮಾಮೂಲಾಗಿ ಅನ್ನ, ಸಾರು ತಂದು ಬಡಿಸಿದಳು. ತೃಪ್ತಿಯಾಗುವ ಹಾಗೇ ಊಟ ಮಾಡಿದ್ವಿ.

ನಾನು ಕೇರಳದವನಾದ್ರೂ ಕೊಡಗಿನ ಊಟ ಮಾಡಿ ಬೆಳೆದವನು. ಪಂದಿ ಕರಿ ನನ್ನ ಪರಮಾಪ್ತ ಆಹಾರ. ಅಕ್ಕಿ ಬಿಟ್ಟರೆ ಗೋದಿ, ಜೋಳ, ರಾಗಿಗಳನ್ನ ಕಣ್ಣೆತ್ತಿ ಕೂಡ ನೋಡಿಲ್ಲ, ನೋಡೋದೂ ಇಲ್ಲ. ರಾಗಿ ತಿಂದರೆ ಹಂಗಾಗ್ತಾರೆ, ಹಿಂಗಾಗ್ತಾರೆ ಅಂತ ತುಂಬಾ ಕೇಳಿದ್ದೀನಿ. ಆದರೆ ಅಕ್ಕಿ ತಿಂದು ನಾನು ಚೆನ್ನಾಗೆ ಇದ್ದೀನಿ. ನಾನು ನಾನಾಗೆ ಇರಬೇಕೆ ವಿನಃ ಬೇರೆಯವರಾಗ ಬಾರದು. ನೀವು ತಿನ್ನಿ, ಉಣ್ಣಿ, ಚೆನ್ನಾಗಿರಿ. ಬೇರೆಯವರಿಗೆ ಒತ್ತಾಯ ಮಾಡಬೇಡಿ. ಕೊಡಗಿನವರಿಗೆ ಮೂರು ವಸ್ತು ತುಂಬಾ ಇಷ್ಟ, ಕುಡಿಪ, ಕಡಿಪ ಮತ್ತು ಕಳಿಪ. ತಿನ್ನೋದು ಪಂದಿ ಕರಿ ಇಲ್ಲದಿದ್ದರೆ ಅದು ಊಟವೇ ಅಲ್ಲ. ಕುಡಿಯೋದು ಇಲ್ಲದಿದ್ದರೆ ಅದು ಜೀವನವೇ ಅಲ್ಲ. ಕುಡಿದು ತಿಂದಮೇಲೆ ನೃತ್ಯ ಇಲ್ಲದಿದ್ದರೆ ಅದು ಪ್ರಯೋಜನವೇ ಇಲ್ಲ. ಆದರೆ ಇದನ್ನ ಮಾಡುವ ಯಾವ ಕೊಡವನೂ ಬೇರೆಯವರಿಗೆ ಒತ್ತಾಯ ಮಾಡೋಲ್ಲ. ಇವಳಿಗೆ ಪಂದಿ ಕರಿ ಹ್ಯಾಗೆ ಮಾಡುವುದು ಅಂತ ಕಲಿಸಿ ಕೊಡಬೇಕು ಎಂದು ಯೋಚನೆ ಮಾಡುತ್ತಲೇ ಊಟ ಮುಗಿಸಿದೆ.

.... ಮುಂದುವರಿಯುವುದು