සිංහල සෙක්ස් කතා - Page 5 - SexBaba
  • From this section you can read all the indian sex stories arranged from the various users. So what you are going to read stories like 'Office girl with her lover', 'Indian mom with her son. Lots of erotic tales are posted here. So guys hold your cock for the amazing sexual fantasies.

සිංහල සෙක්ස් කතා

IMG_20190204_182421.png


IMG_20190204_182505.png
 
"දුව දුව" මව දොරට ගහන සද්දයට තරුශි නැගිට්ටාය.
"ඉන්න අම්මී" කියමින් දොර ඇරියාය.
"පරක්කු වෙනවා ලමයෝ ඉක්මනට ලෑස්ති වෙන්න"
තරුශි ඉස්කෝලේ යන්නට මවට වඳින කොට ඇයට වරදකාරී හැඟීමක් ආව නමුත් ඇය ඉක්මනින් යටපත් කරගත්තාය.
"අම්මී දැනගන්න ඕනිනේ ඕනි දීවල් දීලා තාත්තිව තියාගන්න. වෙනකොහේ හරි වල් කෙල්ලෙක් තාත්තිව අල්ලගත්තොත් අපි දෙන්නටම තාත්තිව නැතිවෙනවනේ. මම කරන දෙයින් අපි හැමෝටම එකට ඉන්න පුලුවන්" කියා සිතමින් තරුශි හිත හදාගත්තාය.
"ආ අම්මී" තරුශි යන්නට ගොස් ආපසු හැරුනාය.
"මට පාස්ට් පේපර්ස් ගන්න ඕනි සල්ලි දෙනවද?"
"කීයක්ද?"
"ම්ම් රුපියල් එක්දාස් පන්සීයක්ද කොහෙද කිව්වා"
"හා හා ඉන්න දැන් වෑන් එකත් එයි කොහෙද උදේ පාන්දරට නේ මතක් වෙන්නේ ඔක්කෝම" කියමින් තනුජා සල්ලි ගෙනත් දුන්නාය. "මහන්සි වෙලා පාඩම් කරනවනේ.ඔක්කොම දේවල් අරන් දෙන්න ඕනි" තනුජා හිතුවාය.
"ඒයි ඊයේ නම් මොනාහරි කෙරිලා වගේ" ශෙහානි ඇහැක් ගසා කියනකොට තරුශි ගැස්සුනාය. "ඔයා කොහොමද දන්නේ?" තරුශිට කිය උනාය.
"ඇයි බන් උඹේ මූන රෝස පාට වෙලා ඇස් දෙකේ නිදිමත බේරෙනෙවා කියන්නේ ඉතින් රෑ එලිවෙනකම් කෙරිලා තමයි"
තරුශි ලැජ්ජාවෙන් හිනාඋනාය.
"කලා නේ?"
"මොනාද?'
"ලව් කලාද කියලා ඇහුවේ ඇයි උඹල දෙන්නා තව මොනව හරිත් කලාද?"
"අනේ පලයන් බන් යන්න"
"මේ උඹට ඌ විශ්වාසද?"
"මට මේ ලෝකෙටත් වඩා එයාව විශ්වාසයි" තරුශි දිග සුසුමක් හෙලා කියන ගමන් "තාත්තට වඩා විශ්වාස වෙනින් කවුද ඉන්නේ" කියා හිතුවාය.
"එහෙනම් අද පාටිය හරිනේ?"
"හ්ම්"
"කාටද පාටිය දෙන්නේ?" තරුශි ඇහුවාය.
"අපේ ගැන්සියේ කෙල්ලෝ හයදෙනයි උඹයි"
"කීයක් යයිද?" තරුශි බියෙන් ඇසුවාය.
"උඹ අතේ කීයක් තියෙනවද කියපන්කෝ"
"දෙදාහක් ඇතිවෙයිද?"
"අම්මෝ වැඩිත් එක්ක එහෙනම් ඉන්ටවල් එකී කැන්ටිමෙන් අපිට චොකෝබන් මයිලෝ අරන් දීපන් තව පීටී පීරියඩ් එකේ අයිස් චොක්ස් කමු" 
පන්තියේ ඉදිරිපේලියේ ඉන්නා දක්ශ දැරියක්වන තරුශි හිටපුගමන් අන්තිම පීලියේ ඉන්නා වල් කෙල්ලන් රන්චුවට වැටුන එක ගැන අනිත් ලමයින් මෙන්ම ගුරුවරුද කනස්සලු වූවේය. නමුත් අන්තිම පේලියේ හිටියේ පන්තියේ ලස්සනම කෙල්ලන් ටිකයි. තරුශිද ඒ රන්චුවට වැටුන පසුව ලස්සනම කෙල්ලන් ඔක්කෝම හිටියේ එකටය. ඉස්කෝලයේ හිටිය වල්ම කෙල්ලන් රන්චුවට තරුශිද එකතුවූවාය.
 
තරුශිගේ හා පියාගේ ආදරයද දිනෙන් දින වැඩි වෙවී දෙන්නාටම දෙන්නාගේ නෑකම අමතක උනේය. මාසයකට හතරපස් වතාවක් රාත්‍රී දහය එකොලහට පටන් ගන්නා දෙදෙනාගේ කතාව එලිවන යාමය දක්වා ඇදී ගියේය. තරුශිගේ යොවුන් සිරුර වසාගත් ඇඳුම් එකින් එක ගැලවීගියේ පියාගේ ඇස් ඉදිරියේමය. රුපියල් ලක්ශයකට වඩා අජිත් මාසිකව ගෙදරට එවන නිසා තනුජාද සතුටින් සිටියාය. එහෙත් දියනියගේ වෙනස ඉක්මනටම තනුජාට ඉව වැටුනේය. "දුවගේ පොඩි වෙනසක් තියෙනවා" තනුජා අජිත්ට කිව්වේය. "ම් මොකක්ද?" "නැහැ කොල්ලෙක් එක්කවත් පැටලිලද දන්නෙ නැහැ" "හ්ම්" අජිත් කතාව කෙටියෙන් නැවැත්තුවේය. තනුජා දියනියගැන වැඩිපුර හොයන්නට හිතා ගත්තාය. දිනක් ඇය තරුශි නාන කාමරයට ගිය වෙලාවක් බලා ඇයගේ ෆෝන් එක බැලුවාය. වයිබර් මැසෙන් ජර් බලන්නට තරම් දැනුමක් නැති තනුජා එස් එම් එස් බැලුවාය. "නිදිද පැටියෝ" "හෙටත් කරමු සුදු" එකින් එක මැසේජ් බලද්දී තනුජාගේ ඇස් නිලංකාර වී ගියේය. "කවුද මේ කවුද මේ" "ආයි අම්මී" තරුශි කාමරයට එනකොටම තනුජා ඇයට පහරදෙද්දී තරුශි බේරෙන්නට දැගලුවාය. "මෙහෙ දෙනවා ෆෝන් එක" තනුජා ෆෝන් එක අල්මාරියට දමා අගුලු දැම්මාය. දිගටම තනුජා අහුව නමුත් තරුශි නමක් කියන්නේ නැති බැවින් මව තව තවත් කේන්තියෙන් ඇයට පහර දුන්නේය. "මාව කාපිය ඒත් කියන්බෙ නෑ නෑ නෑමයි" තරුශිද ඉවසන්නට බනොහැකිතැන මොර දුන්නාය. තරුශිගේ හිතේ මව ගැන නොමැකෙන කේන්තියක් ඇතිකරමින් තනුජා දිගටම ඇයට බැන වදිමින් පහර දුන්නේය. සති දෙකකින් අජිත් නෝඩිමට ඇවිත් කතාකරනකොට තනුජා කේන්තියෙන් බැන වැදුනාය. "තමුසේ ෆෝන් එකක් අරන් දීලා අන්න කෙල්ල මගුල් නටනවා" "මොකක්?" "ඔව් අහගන්නවා මහලොකු දුවගෙන් මට මේකිව හදාගන්න එක එපාවෙලා තියෙන්නේ" තරුශි කාමරයේ ඉඳ කතාව අසා සිටියාය.
 
"කොහොමද දන්නේ?" "දන්නේ මං ෆෝන් එක බැලුවා.මේකිට මෙච්චර ගහල බැනලත් කවුද කියන්නෙ නෑ හිතුවක්කාරකම. මං ෆෝන් එක ගත්තා" කතාව අහගෙන අජිත් "මං පස්සෙ ගන්නං" කියා ෆෝන් එක තිබ්බේය. දිගටම කල්පනා කල අජිත් අන්තිමට තීරනයකට ආවේය."මේක මෙහෙම ඇද ඇද ඉඳලා හරියන්නේනෑ ඔන්න ඔහේ කියලා දෙකෙං එකක් බේරගන්නවා" පසුදා ලමයින් ඉස්කෝලේ යන වෙලාවට අජිත් කතා කලේය."කෝ දුවගේ ෆෝන් එක දුන්නද?" "ෆෝන් එක දෙන්න? තමුසෙට පිස්සුද?" "ඒක ඒ ලමයට දෙන්න" අජිත් නැවත තදින් කිව්වේය."ඕක දීලා කාටද කතා කරන්නෙ කියලවත් දන්නවද?" "ඒ ලමයා කතා කරන්නේ මට" "ම්මොනවා?" "එතකොට එතකොට අර මැසේජ්?" තනුජා ගොත ගැසුවාය. "ඒවත් මට තමයි" ඇස්දෙක නිලංකාර විගෙන ආව බැවින් තනුජා සැටියෙහි ඉඳ ගත්තාය."ඔයා මේකට බාදා කලොත් මම ආයිත් කෝල් කරන්නෙත් නෑ සල්ලි එවන්නෙත්නෑ හිතුනොත් ආයිත් ලංකාවට එන්නෙත්නෑ" අජිත් කියනවා තනුජා හීනයෙන් මෙන් අහගෙන හිටියාය. ආපහු සැරයක් අල්මාරියෙන් ෆෝන් එක අරගෙන එකින් එක මැසේජ් කියවනකොට තනුජාට අදහා ගන්නට බැරි විය."චූවා තෙමිලා ඕනිද?" "මගේ කුක්කු පිරිලා බොන්න එන්න" "ඔයා මාව ගන්න ඉක්මනට එන්න" "මම ඔයාව මතක් කර කර ඇගිල්ල ගහනවා" "මට ඔයාව මතක් වෙනවා" "කවද්ද කෝල් කරන්නේ" තනුජා ෆෝන් එක දමා කුස්සියට ගිහින් වතුර ජෝග්ගුවක් බීගෙන බීගෙන ගියාය."මොනවද දෙයියනේ මේ උනේ" තනුජා කල්පනා කලාය. "මේ තිරිසනා ඒපාර තමංට ජාතක වෙච්ච දුව අල්ලගෙන" හවස ලමයින් දෙන්නා ගෙදර එනකල් තනුජා බලා සිටියේ තීරනයක් නැතිවය. "ඔහොම ඉන්නවා" බිම බලාගෙන උඩමහලේ කාමරයට යන්නට ගිය තරුශි ගල ගැසී නැවතුනාය. "පුතා යන්න කාමරේට" අක්කාට අම්මා මේ දවස්ටිකේ නිතර ගුටිබැට දෙන බව දන්නා පුතා නිහඩව කාමරයට ගියේය. "මං මේ ඉන්තිම පාරට අහන්නේ කවුද ඔය මිනිහා?" තනුජා කේන්තියෙන් ඇසුවාය. තරුශි නිහඩව බිම බලා ඉන්නා අන් දම තනුජා කෝපයෙන් දැවෙමින් බලා සිටියේ දත්මිටි කමිනි."මෙහාට වරෙං බැල්ලී" කෙස්වැටියෙන් අල්ලා තරුශිව ඇදගත්ත මව චටාස් පටාස් හඩින් ඇයට පහර දීගෙන දීගෙන ගියේය. "තොට වෙනිං මිනිහෙක් හිටියෙ නැද්ද බැල්ලියේ කියපිය කියපිය" හති දමමින් දියනියට පහර දෙමින් මව යටිගිරියෙන් මොරදුන්නාය. මවගේ කතාවෙන් ඇය ඔක්කොම දැනගෙන බව තරුශිට තේරුනේය. "ඔව් එයා තමයි" තරුශි කොන්ඩය අල්ලාගත්ත මවගේ අත ගසා දමා ඇයව තල්ලු කරමින් යටිගිරියෙන් මොර දුන්නාය. "මොකක්ද මොකක්ද බැල්ලියේ උඹ කිව්වේ?" වීසි වී බිමට වැටුන තනුජා නැගිටගෙන දත්කමින් ඉදිරියට පැන්නාය. "ඔව් එයා තමයි ඇයි මොකද?" තරුශි නැවතත් මොරදුන්නාය. "මෙච්චර කල් එක එක මිනිහට සල්ලි බෙදුවා නවත්තගත්තද? මිනිහව ලග තියාගන්න බැරි බැල්ලි තෝ" කියමින් තරුශි මවගේ ඇගට පැන පහුරු ගාමින්  මොර දුන්නාය. තරුශි මව  බිමටම තල්ලුකර දමා කාමරයට ගොස් දොර වසාගත්තාය.තනුජාට ඇයගේ කතාව ඇත්තක් බව ඉක්මනින්ම තේරුම් ගියේය. "මේ මිනිහා ලක්ශ ගනං සල්ලි එවන්නේ මේක තමයි. ඉස්සරත් ඔහොම හම් බ කරලා ගෑනුන්ට බෙදන්න ඇති. කිව්වා වගේ සල්ලි එවන්නේ නැති උ නොත් මොනව කරන්නද. මට කියලා කාත් කවුරුවත් නෑ.මහපාරේ හිගා කන්න තමයි වෙන්නේ" තනුජාට හිතුනේය. "ඒත් දෙයියනේ තාත්තයි දුවයි මෙහෙම වෙන්නේ කොහොමද?" ඇයගේ ඇස් ඉදිරියේ තම සැමියා දියනිය සමග උමතුවෙන් රමනයේ යෙදෙන ආකාරය මැවි මැවී පේන විට ඇයගේ සියොලගම කිතිකැවී යෝනිය තෙමීගෙන ගියේය. "දෙයියනේ මට මොනවද මේ කල්පනාවෙන්නේ" තනුජා කකුලක් පිට කකුලක් දාගෙන ඇවිස්සුන රතිවිල තද කර ගනිමින් කල්පනා කලාය. "එක අතකට කවදහරි මිනිහෙකුට දීලා දෑවැද්දකුත් දෙන්න ඕනි එකේ ලක්ශගනං වියදම් කරනවනං හදාපු මිනිහම ගත්තහම මොකද වෙන්නේ" තනුජාට එකපාරටම හිතුනේය. "එතකොට පුතා ඕවා දැනගත්තහම මොකක්ද වෙන්නේ? දැං අවුරුදු දොලහත් පැනලා ඕවා තේරෙන වයස" තනිවම කල්පනාකරමින් තනුජා ඉව්වාය. පුතාට කන්නට දී ඉක්මනින් නින් දට යැවූ තනුජා අල්මාරියෙන් තරුශිගේ ෆෝන් එක අරගෙන උඩුමහලට ගොස් තරුශිගේ කාමරයේ දොරට තට්ටුකලාය. "දුව දුව කන්නෙ නැද්ද?" "මට එපා" "කෝ මේ දොර අරින්න" "මට පාඩුවේ ඉන්න දිලා යන්න" "කෝ දොර අරිනවා කිව්වහම අහලා" තරුශි හෙමින් දොර ඇරියාය. ත්" "ආ දැං මූන හෝදගෙන කාලා ඉන්න" තරුශිගේ අතට ෆෝන් එක දෙනවිට තරුශිගේ මුහුන වහා එලියවන ආකාරය තනුජා හොඳින් දුටුවාය.
 
prasanaxx said:
"කොහොමද දන්නේ?" "දන්නේ මං ෆෝන් එක බැලුවා.මේකිට මෙච්චර ගහල බැනලත් කවුද කියන්නෙ නෑ හිතුවක්කාරකම. මං ෆෝන් එක ගත්තා" කතාව අහගෙන අජිත් "මං පස්සෙ ගන්නං" කියා ෆෝන් එක තිබ්බේය. දිගටම කල්පනා කල අජිත් අන්තිමට තීරනයකට ආවේය."මේක මෙහෙම ඇද ඇද ඉඳලා හරියන්නේනෑ ඔන්න ඔහේ කියලා දෙකෙං එකක් බේරගන්නවා" පසුදා ලමයින් ඉස්කෝලේ යන වෙලාවට අජිත් කතා කලේය."කෝ දුවගේ ෆෝන් එක දුන්නද?" "ෆෝන් එක දෙන්න? තමුසෙට පිස්සුද?" "ඒක ඒ ලමයට දෙන්න" අජිත් නැවත තදින් කිව්වේය."ඕක දීලා කාටද කතා කරන්නෙ කියලවත් දන්නවද?" "ඒ ලමයා කතා කරන්නේ මට" "ම්මොනවා?" "එතකොට එතකොට අර මැසේජ්?" තනුජා ගොත ගැසුවාය. "ඒවත් මට තමයි" ඇස්දෙක නිලංකාර විගෙන ආව බැවින් තනුජා සැටියෙහි ඉඳ ගත්තාය."ඔයා මේකට බාදා කලොත් මම ආයිත් කෝල් කරන්නෙත් නෑ සල්ලි එවන්නෙත්නෑ හිතුනොත් ආයිත් ලංකාවට එන්නෙත්නෑ" අජිත් කියනවා තනුජා හීනයෙන් මෙන් අහගෙන හිටියාය. ආපහු සැරයක් අල්මාරියෙන් ෆෝන් එක අරගෙන එකින් එක මැසේජ් කියවනකොට තනුජාට අදහා ගන්නට බැරි විය."චූවා තෙමිලා ඕනිද?" "මගේ කුක්කු පිරිලා බොන්න එන්න" "ඔයා මාව ගන්න ඉක්මනට එන්න" "මම ඔයාව මතක් කර කර ඇගිල්ල ගහනවා" "මට ඔයාව මතක් වෙනවා" "කවද්ද කෝල් කරන්නේ" තනුජා ෆෝන් එක දමා කුස්සියට ගිහින් වතුර ජෝග්ගුවක් බීගෙන බීගෙන ගියාය."මොනවද දෙයියනේ මේ උනේ" තනුජා කල්පනා කලාය. "මේ තිරිසනා ඒපාර තමංට ජාතක වෙච්ච දුව අල්ලගෙන" හවස ලමයින් දෙන්නා ගෙදර එනකල් තනුජා බලා සිටියේ තීරනයක් නැතිවය. "ඔහොම ඉන්නවා" බිම බලාගෙන උඩමහලේ කාමරයට යන්නට ගිය තරුශි ගල ගැසී නැවතුනාය. "පුතා යන්න කාමරේට" අක්කාට අම්මා මේ දවස්ටිකේ නිතර ගුටිබැට දෙන බව දන්නා පුතා නිහඩව කාමරයට ගියේය. "මං මේ ඉන්තිම පාරට අහන්නේ කවුද ඔය මිනිහා?" තනුජා කේන්තියෙන් ඇසුවාය. තරුශි නිහඩව බිම බලා ඉන්නා අන් දම තනුජා කෝපයෙන් දැවෙමින් බලා සිටියේ දත්මිටි කමිනි."මෙහාට වරෙං බැල්ලී" කෙස්වැටියෙන් අල්ලා තරුශිව ඇදගත්ත මව චටාස් පටාස් හඩින් ඇයට පහර දීගෙන දීගෙන ගියේය. "තොට වෙනිං මිනිහෙක් හිටියෙ නැද්ද බැල්ලියේ කියපිය කියපිය" හති දමමින් දියනියට පහර දෙමින් මව යටිගිරියෙන් මොරදුන්නාය. මවගේ කතාවෙන් ඇය ඔක්කොම දැනගෙන බව තරුශිට තේරුනේය. "ඔව් එයා තමයි" තරුශි කොන්ඩය අල්ලාගත්ත මවගේ අත ගසා දමා ඇයව තල්ලු කරමින් යටිගිරියෙන් මොර දුන්නාය. "මොකක්ද මොකක්ද බැල්ලියේ උඹ කිව්වේ?" වීසි වී බිමට වැටුන තනුජා නැගිටගෙන දත්කමින් ඉදිරියට පැන්නාය. "ඔව් එයා තමයි ඇයි මොකද?" තරුශි නැවතත් මොරදුන්නාය. "මෙච්චර කල් එක එක මිනිහට සල්ලි බෙදුවා නවත්තගත්තද? මිනිහව ලග තියාගන්න බැරි බැල්ලි තෝ" කියමින් තරුශි මවගේ ඇගට පැන පහුරු ගාමින්  මොර දුන්නාය. තරුශි මව  බිමටම තල්ලුකර දමා කාමරයට ගොස් දොර වසාගත්තාය.තනුජාට ඇයගේ කතාව ඇත්තක් බව ඉක්මනින්ම තේරුම් ගියේය. "මේ මිනිහා ලක්ශ ගනං සල්ලි එවන්නේ මේක තමයි. ඉස්සරත් ඔහොම හම් බ කරලා ගෑනුන්ට බෙදන්න ඇති. කිව්වා වගේ සල්ලි එවන්නේ නැති උ නොත් මොනව කරන්නද. මට කියලා කාත් කවුරුවත් නෑ.මහපාරේ හිගා කන්න තමයි වෙන්නේ" තනුජාට හිතුනේය. "ඒත් දෙයියනේ තාත්තයි දුවයි මෙහෙම වෙන්නේ කොහොමද?" ඇයගේ ඇස් ඉදිරියේ තම සැමියා දියනිය සමග උමතුවෙන් රමනයේ යෙදෙන ආකාරය මැවි මැවී පේන විට ඇයගේ සියොලගම කිතිකැවී යෝනිය තෙමීගෙන ගියේය. "දෙයියනේ මට මොනවද මේ කල්පනාවෙන්නේ" තනුජා කකුලක් පිට කකුලක් දාගෙන ඇවිස්සුන රතිවිල තද කර ගනිමින් කල්පනා කලාය. "එක අතකට කවදහරි මිනිහෙකුට දීලා දෑවැද්දකුත් දෙන්න ඕනි එකේ ලක්ශගනං වියදම් කරනවනං හදාපු මිනිහම ගත්තහම මොකද වෙන්නේ" තනුජාට එකපාරටම හිතුනේය. "එතකොට පුතා ඕවා දැනගත්තහම මොකක්ද වෙන්නේ? දැං අවුරුදු දොලහත් පැනලා ඕවා තේරෙන වයස" තනිවම කල්පනාකරමින් තනුජා ඉව්වාය. පුතාට කන්නට දී ඉක්මනින් නින් දට යැවූ තනුජා අල්මාරියෙන් තරුශිගේ ෆෝන් එක අරගෙන උඩුමහලට ගොස් තරුශිගේ කාමරයේ දොරට තට්ටුකලාය. "දුව දුව කන්නෙ නැද්ද?" "මට එපා" "කෝ මේ දොර අරින්න" "මට පාඩුවේ ඉන්න දිලා යන්න" "කෝ දොර අරිනවා කිව්වහම අහලා" තරුශි හෙමින් දොර ඇරියාය. ත්" "ආ දැං මූන හෝදගෙන කාලා ඉන්න" තරුශිගේ අතට ෆෝන් එක දෙනවිට තරුශිගේ මුහුන වහා එලියවන ආකාරය තනුජා හොඳින් දුටුවාය. "ඇයි දෙන්නේ තියාගන්න එපැයි" තරුශිජයග්‍රාහී ලෙසින් ඇසුවාය. "මේකිගේ අහන්කාරකම" තනුජාට හිතුනේය. "ඕවගේ වැරැද්ද තේරෙයි කවදහරි" "කවදහරි මට්ස්ත් ඉතින් මිනිහෙක් එක්ක යන්න වෙනවනේ" තරුශි ඉවතබලාගෙන කිව්වාය. "ඒත් මේ උඹේ තාත්තා""තාත්තා කියන්නෙත් මිනිහෙක්නේ ඉතින්" තරුශි එකට එක කිව්වාය. "මොකක්? තාත්තා එක්ක නිදාගන්න පුලුවන්ද දුවෙකුට?" "මොකද බැරි? තාත්තගේ තියෙන්නෙත් අනිත් පිරිමින්ගේතියෙන එවුවම තමයි. මගේ තියෙන්නෙත් අම්මගේ ජාතියෙම එකක්" තරුශිද පරාජය බාරගත්තේ නැත. "දෙයියනේ මේකි නම් හැදිල ඉවරයි."
 
prasanaxx said:
"කොහොමද දන්නේ?" "දන්නේ මං ෆෝන් එක බැලුවා.මේකිට මෙච්චර ගහල බැනලත් කවුද කියන්නෙ නෑ හිතුවක්කාරකම. මං ෆෝන් එක ගත්තා" කතාව අහගෙන අජිත් "මං පස්සෙ ගන්නං" කියා ෆෝන් එක තිබ්බේය. දිගටම කල්පනා කල අජිත් අන්තිමට තීරනයකට ආවේය."මේක මෙහෙම ඇද ඇද ඉඳලා හරියන්නේනෑ ඔන්න ඔහේ කියලා දෙකෙං එකක් බේරගන්නවා" පසුදා ලමයින් ඉස්කෝලේ යන වෙලාවට අජිත් කතා කලේය."කෝ දුවගේ ෆෝන් එක දුන්නද?" "ෆෝන් එක දෙන්න? තමුසෙට පිස්සුද?" "ඒක ඒ ලමයට දෙන්න" අජිත් නැවත තදින් කිව්වේය."ඕක දීලා කාටද කතා කරන්නෙ කියලවත් දන්නවද?" "ඒ ලමයා කතා කරන්නේ මට" "ම්මොනවා?" "එතකොට එතකොට අර මැසේජ්?" තනුජා ගොත ගැසුවාය. "ඒවත් මට තමයි" ඇස්දෙක නිලංකාර විගෙන ආව බැවින් තනුජා සැටියෙහි ඉඳ ගත්තාය."ඔයා මේකට බාදා කලොත් මම ආයිත් කෝල් කරන්නෙත් නෑ සල්ලි එවන්නෙත්නෑ හිතුනොත් ආයිත් ලංකාවට එන්නෙත්නෑ" අජිත් කියනවා තනුජා හීනයෙන් මෙන් අහගෙන හිටියාය. ආපහු සැරයක් අල්මාරියෙන් ෆෝන් එක අරගෙන එකින් එක මැසේජ් කියවනකොට තනුජාට අදහා ගන්නට බැරි විය."චූවා තෙමිලා ඕනිද?" "මගේ කුක්කු පිරිලා බොන්න එන්න" "ඔයා මාව ගන්න ඉක්මනට එන්න" "මම ඔයාව මතක් කර කර ඇගිල්ල ගහනවා" "මට ඔයාව මතක් වෙනවා" "කවද්ද කෝල් කරන්නේ" තනුජා ෆෝන් එක දමා කුස්සියට ගිහින් වතුර ජෝග්ගුවක් බීගෙන බීගෙන ගියාය."මොනවද දෙයියනේ මේ උනේ" තනුජා කල්පනා කලාය. "මේ තිරිසනා ඒපාර තමංට ජාතක වෙච්ච දුව අල්ලගෙන" හවස ලමයින් දෙන්නා ගෙදර එනකල් තනුජා බලා සිටියේ තීරනයක් නැතිවය. "ඔහොම ඉන්නවා" බිම බලාගෙන උඩමහලේ කාමරයට යන්නට ගිය තරුශි ගල ගැසී නැවතුනාය. "පුතා යන්න කාමරේට" අක්කාට අම්මා මේ දවස්ටිකේ නිතර ගුටිබැට දෙන බව දන්නා පුතා නිහඩව කාමරයට ගියේය. "මං මේ ඉන්තිම පාරට අහන්නේ කවුද ඔය මිනිහා?" තනුජා කේන්තියෙන් ඇසුවාය. තරුශි නිහඩව බිම බලා ඉන්නා අන් දම තනුජා කෝපයෙන් දැවෙමින් බලා සිටියේ දත්මිටි කමිනි."මෙහාට වරෙං බැල්ලී" කෙස්වැටියෙන් අල්ලා තරුශිව ඇදගත්ත මව චටාස් පටාස් හඩින් ඇයට පහර දීගෙන දීගෙන ගියේය. "තොට වෙනිං මිනිහෙක් හිටියෙ නැද්ද බැල්ලියේ කියපිය කියපිය" හති දමමින් දියනියට පහර දෙමින් මව යටිගිරියෙන් මොරදුන්නාය. මවගේ කතාවෙන් ඇය ඔක්කොම දැනගෙන බව තරුශිට තේරුනේය. "ඔව් එයා තමයි" තරුශි කොන්ඩය අල්ලාගත්ත මවගේ අත ගසා දමා ඇයව තල්ලු කරමින් යටිගිරියෙන් මොර දුන්නාය. "මොකක්ද මොකක්ද බැල්ලියේ උඹ කිව්වේ?" වීසි වී බිමට වැටුන තනුජා නැගිටගෙන දත්කමින් ඉදිරියට පැන්නාය. "ඔව් එයා තමයි ඇයි මොකද?" තරුශි නැවතත් මොරදුන්නාය. "මෙච්චර කල් එක එක මිනිහට සල්ලි බෙදුවා නවත්තගත්තද? මිනිහව ලග තියාගන්න බැරි බැල්ලි තෝ" කියමින් තරුශි මවගේ ඇගට පැන පහුරු ගාමින්  මොර දුන්නාය. තරුශි මව  බිමටම තල්ලුකර දමා කාමරයට ගොස් දොර වසාගත්තාය.තනුජාට ඇයගේ කතාව ඇත්තක් බව ඉක්මනින්ම තේරුම් ගියේය. "මේ මිනිහා ලක්ශ ගනං සල්ලි එවන්නේ මේක තමයි. ඉස්සරත් ඔහොම හම් බ කරලා ගෑනුන්ට බෙදන්න ඇති. කිව්වා වගේ සල්ලි එවන්නේ නැති උ නොත් මොනව කරන්නද. මට කියලා කාත් කවුරුවත් නෑ.මහපාරේ හිගා කන්න තමයි වෙන්නේ" තනුජාට හිතුනේය. "ඒත් දෙයියනේ තාත්තයි දුවයි මෙහෙම වෙන්නේ කොහොමද?" ඇයගේ ඇස් ඉදිරියේ තම සැමියා දියනිය සමග උමතුවෙන් රමනයේ යෙදෙන ආකාරය මැවි මැවී පේන විට ඇයගේ සියොලගම කිතිකැවී යෝනිය තෙමීගෙන ගියේය. "දෙයියනේ මට මොනවද මේ කල්පනාවෙන්නේ" තනුජා කකුලක් පිට කකුලක් දාගෙන ඇවිස්සුන රතිවිල තද කර ගනිමින් කල්පනා කලාය. "එක අතකට කවදහරි මිනිහෙකුට දීලා දෑවැද්දකුත් දෙන්න ඕනි එකේ ලක්ශගනං වියදම් කරනවනං හදාපු මිනිහම ගත්තහම මොකද වෙන්නේ" තනුජාට එකපාරටම හිතුනේය. "එතකොට පුතා ඕවා දැනගත්තහම මොකක්ද වෙන්නේ? දැං අවුරුදු දොලහත් පැනලා ඕවා තේරෙන වයස" තනිවම කල්පනාකරමින් තනුජා ඉව්වාය. පුතාට කන්නට දී ඉක්මනින් නින් දට යැවූ තනුජා අල්මාරියෙන් තරුශිගේ ෆෝන් එක අරගෙන උඩුමහලට ගොස් තරුශිගේ කාමරයේ දොරට තට්ටුකලාය. "දුව දුව කන්නෙ නැද්ද?" "මට එපා" "කෝ මේ දොර අරින්න" "මට පාඩුවේ ඉන්න දිලා යන්න" "කෝ දොර අරිනවා කිව්වහම අහලා" තරුශි හෙමින් දොර ඇරියාය. ත්" "ආ දැං මූන හෝදගෙන කාලා ඉන්න" තරුශිගේ අතට ෆෝන් එක දෙනවිට තරුශිගේ මුහුන වහා එලියවන ආකාරය තනුජා හොඳින් දුටුවාය. "ඇයි දෙන්නේ තියාගන්න එපැයි" තරුශිජයග්‍රාහී ලෙසින් ඇසුවාය. "මේකිගේ අහන්කාරකම" තනුජාට හිතුනේය. "ඕවගේ වැරැද්ද තේරෙයි කවදහරි" "කවදහරි මට්ස්ත් ඉතින් මිනිහෙක් එක්ක යන්න වෙනවනේ" තරුශි ඉවතබලාගෙන කිව්වාය. "ඒත් මේ උඹේ තාත්තා""තාත්තා කියන්නෙත් මිනිහෙක්නේ ඉතින්" තරුශි එකට එක කිව්වාය. "මොකක්? තාත්තා එක්ක නිදාගන්න පුලුවන්ද දුවෙකුට?" "මොකද බැරි? තාත්තගේ තියෙන්නෙත් අනිත් පිරිමින්ගේතියෙන එවුවම තමයි. මගේ තියෙන්නෙත් අම්මගේ ජාතියෙම එකක්" තරුශිද පරාජය බාරගත්තේ නැත. "දෙයියනේ මේකි නම් හැදිල ඉවරයි." 
 
prasanaxx said:
"කොහොමද දන්නේ?" "දන්නේ මං ෆෝන් එක බැලුවා.මේකිට මෙච්චර ගහල බැනලත් කවුද කියන්නෙ නෑ හිතුවක්කාරකම. මං ෆෝන් එක ගත්තා" කතාව අහගෙන අජිත් "මං පස්සෙ ගන්නං" කියා ෆෝන් එක තිබ්බේය. දිගටම කල්පනා කල අජිත් අන්තිමට තීරනයකට ආවේය."මේක මෙහෙම ඇද ඇද ඉඳලා හරියන්නේනෑ ඔන්න ඔහේ කියලා දෙකෙං එකක් බේරගන්නවා" පසුදා ලමයින් ඉස්කෝලේ යන වෙලාවට අජිත් කතා කලේය."කෝ දුවගේ ෆෝන් එක දුන්නද?" "ෆෝන් එක දෙන්න? තමුසෙට පිස්සුද?" "ඒක ඒ ලමයට දෙන්න" අජිත් නැවත තදින් කිව්වේය."ඕක දීලා කාටද කතා කරන්නෙ කියලවත් දන්නවද?" "ඒ ලමයා කතා කරන්නේ මට" "ම්මොනවා?" "එතකොට එතකොට අර මැසේජ්?" තනුජා ගොත ගැසුවාය. "ඒවත් මට තමයි" ඇස්දෙක නිලංකාර විගෙන ආව බැවින් තනුජා සැටියෙහි ඉඳ ගත්තාය."ඔයා මේකට බාදා කලොත් මම ආයිත් කෝල් කරන්නෙත් නෑ සල්ලි එවන්නෙත්නෑ හිතුනොත් ආයිත් ලංකාවට එන්නෙත්නෑ" අජිත් කියනවා තනුජා හීනයෙන් මෙන් අහගෙන හිටියාය. ආපහු සැරයක් අල්මාරියෙන් ෆෝන් එක අරගෙන එකින් එක මැසේජ් කියවනකොට තනුජාට අදහා ගන්නට බැරි විය."චූවා තෙමිලා ඕනිද?" "මගේ කුක්කු පිරිලා බොන්න එන්න" "ඔයා මාව ගන්න ඉක්මනට එන්න" "මම ඔයාව මතක් කර කර ඇගිල්ල ගහනවා" "මට ඔයාව මතක් වෙනවා" "කවද්ද කෝල් කරන්නේ" තනුජා ෆෝන් එක දමා කුස්සියට ගිහින් වතුර ජෝග්ගුවක් බීගෙන බීගෙන ගියාය."මොනවද දෙයියනේ මේ උනේ" තනුජා කල්පනා කලාය. "මේ තිරිසනා ඒපාර තමංට ජාතක වෙච්ච දුව අල්ලගෙන" හවස ලමයින් දෙන්නා ගෙදර එනකල් තනුජා බලා සිටියේ තීරනයක් නැතිවය. "ඔහොම ඉන්නවා" බිම බලාගෙන උඩමහලේ කාමරයට යන්නට ගිය තරුශි ගල ගැසී නැවතුනාය. "පුතා යන්න කාමරේට" අක්කාට අම්මා මේ දවස්ටිකේ නිතර ගුටිබැට දෙන බව දන්නා පුතා නිහඩව කාමරයට ගියේය. "මං මේ ඉන්තිම පාරට අහන්නේ කවුද ඔය මිනිහා?" තනුජා කේන්තියෙන් ඇසුවාය. තරුශි නිහඩව බිම බලා ඉන්නා අන් දම තනුජා කෝපයෙන් දැවෙමින් බලා සිටියේ දත්මිටි කමිනි."මෙහාට වරෙං බැල්ලී" කෙස්වැටියෙන් අල්ලා තරුශිව ඇදගත්ත මව චටාස් පටාස් හඩින් ඇයට පහර දීගෙන දීගෙන ගියේය. "තොට වෙනිං මිනිහෙක් හිටියෙ නැද්ද බැල්ලියේ කියපිය කියපිය" හති දමමින් දියනියට පහර දෙමින් මව යටිගිරියෙන් මොරදුන්නාය. මවගේ කතාවෙන් ඇය ඔක්කොම දැනගෙන බව තරුශිට තේරුනේය. "ඔව් එයා තමයි" තරුශි කොන්ඩය අල්ලාගත්ත මවගේ අත ගසා දමා ඇයව තල්ලු කරමින් යටිගිරියෙන් මොර දුන්නාය. "මොකක්ද මොකක්ද බැල්ලියේ උඹ කිව්වේ?" වීසි වී බිමට වැටුන තනුජා නැගිටගෙන දත්කමින් ඉදිරියට පැන්නාය. "ඔව් එයා තමයි ඇයි මොකද?" තරුශි නැවතත් මොරදුන්නාය. "මෙච්චර කල් එක එක මිනිහට සල්ලි බෙදුවා නවත්තගත්තද? මිනිහව ලග තියාගන්න බැරි බැල්ලි තෝ" කියමින් තරුශි මවගේ ඇගට පැන පහුරු ගාමින්  මොර දුන්නාය. තරුශි මව  බිමටම තල්ලුකර දමා කාමරයට ගොස් දොර වසාගත්තාය.තනුජාට ඇයගේ කතාව ඇත්තක් බව ඉක්මනින්ම තේරුම් ගියේය. "මේ මිනිහා ලක්ශ ගනං සල්ලි එවන්නේ මේක තමයි. ඉස්සරත් ඔහොම හම් බ කරලා ගෑනුන්ට බෙදන්න ඇති. කිව්වා වගේ සල්ලි එවන්නේ නැති උ නොත් මොනව කරන්නද. මට කියලා කාත් කවුරුවත් නෑ.මහපාරේ හිගා කන්න තමයි වෙන්නේ" තනුජාට හිතුනේය. "ඒත් දෙයියනේ තාත්තයි දුවයි මෙහෙම වෙන්නේ කොහොමද?" ඇයගේ ඇස් ඉදිරියේ තම සැමියා දියනිය සමග උමතුවෙන් රමනයේ යෙදෙන ආකාරය මැවි මැවී පේන විට ඇයගේ සියොලගම කිතිකැවී යෝනිය තෙමීගෙන ගියේය. "දෙයියනේ මට මොනවද මේ කල්පනාවෙන්නේ" තනුජා කකුලක් පිට කකුලක් දාගෙන ඇවිස්සුන රතිවිල තද කර ගනිමින් කල්පනා කලාය. "එක අතකට කවදහරි මිනිහෙකුට දීලා දෑවැද්දකුත් දෙන්න ඕනි එකේ ලක්ශගනං වියදම් කරනවනං හදාපු මිනිහම ගත්තහම මොකද වෙන්නේ" තනුජාට එකපාරටම හිතුනේය. "එතකොට පුතා ඕවා දැනගත්තහම මොකක්ද වෙන්නේ? දැං අවුරුදු දොලහත් පැනලා ඕවා තේරෙන වයස" තනිවම කල්පනාකරමින් තනුජා ඉව්වාය. පුතාට කන්නට දී ඉක්මනින් නින් දට යැවූ තනුජා අල්මාරියෙන් තරුශිගේ ෆෝන් එක අරගෙන උඩුමහලට ගොස් තරුශිගේ කාමරයේ දොරට තට්ටුකලාය. "දුව දුව කන්නෙ නැද්ද?" "මට එපා" "කෝ මේ දොර අරින්න" "මට පාඩුවේ ඉන්න දිලා යන්න" "කෝ දොර අරිනවා කිව්වහම අහලා" තරුශි හෙමින් දොර ඇරියාය. ත්" "ආ දැං මූන හෝදගෙන කාලා ඉන්න" තරුශිගේ අතට ෆෝන් එක දෙනවිට තරුශිගේ මුහුන වහා එලියවන ආකාරය තනුජා හොඳින් දුටුවාය. "ඇයි දෙන්නේ තියාගන්න එපැයි" තරුශිජයග්‍රාහී ලෙසින් ඇසුවාය. "මේකිගේ අහන්කාරකම" තනුජාට හිතුනේය. "ඕවගේ වැරැද්ද තේරෙයි කවදහරි" "කවදහරි මට්ස්ත් ඉතින් මිනිහෙක් එක්ක යන්න වෙනවනේ" තරුශි ඉවතබලාගෙන කිව්වාය. "ඒත් මේ උඹේ තාත්තා""තාත්තා කියන්නෙත් මිනිහෙක්නේ ඉතින්" තරුශි එකට එක කිව්වාය. "මොකක්? තාත්තා එක්ක නිදාගන්න පුලුවන්ද දුවෙකුට?" "මොකද බැරි? තාත්තගේ තියෙන්නෙත් අනිත් පිරිමින්ගේතියෙන එවුවම තමයි. මගේ තියෙන්නෙත් අම්මගේ ජාතියෙම එකක්" තරුශිද පරාජය බාරගත්තේ නැත. "දෙයියනේ මේකි නම් හැදිල ඉවරයි." 
                 
[quote pid='82062' dateline='1557581301']
"මදන විසේ හරියයි බඩක් හදාගත්තහම"තනුජා හඩ බාලකරමින්කීවාය. "ඇයි මට ලමයි හදන්නතහනම්ද?" තරුශි ෆෝන් එක ඔන් කර පියාට මැසේජ් එකක් ටයිප්කරන ගමන් කීවාය. "ඕනි මගුලක් කරගන්නවා මිනිස්සුන්ට ආරන්චි වෙන්නෙ නැතුව" "තාත්තා කියල දන්නේ ඉතින් මෙහෙ මිනිස්සු තුන් හතර දෙනෙක් විතරනේ" "ඊතකොට මල්ලි?" තනුජා පුදුමයෙන් ඇසුවාය. "එයා චූටී නේ" "පොඩී තමයි දැන් අවුරුදු දොලහක් ඕවා හැමදාම හන්ගන්න බෑනේ" "ඉතින් අම්මා මොනවහරි කරන්න. මොනවා උනත් අපි මේක නවත්තන්නේ නෑ" තරුශි දැඩි අධිශ්ඨානයෙන් කීවාය.
[/quote]
[quote pid='82062' dateline='1557581301']
තරුශිගේ හා පියාගේ හැසිරීමෙන් මේ දෙන්නාගේ සම්බන්දය තරුශි ලමයෙක් වැදීමෙන් මෙහා නවතින්නේ නැති බව තනුජාට තේරුනේය. "එක අතකට ඔය මනුස්සයා අවලමේ ගිහින් අපි ඔක්කොම පාරට වැටෙනවට වඩා 
[/quote]
[quote pid='82062' dateline='1557581301']
ඔහොම වෙන එකත් හොඳයි" තනුජා හිත හදාගත්තාය.
[/quote]
[quote pid='82062' dateline='1557581301']
"ආ අක්ක එනවා"දින තුන හතරක් මවත් සමග ආරවුල් ඇතිකරගෙන කෑම මේසයට තරුශි ආවේ නැති නිසා හොඳට
[/quote]
[quote pid='82062' dateline='1557581301']
නාගෙන හිනාවෙමින් එන අක්කාව  දැක්ක ගමන් ශෙහාන් කෑගැහුවේය. "මොකද ලමයෝ කෑගහන්නේ" තනුජා සැර කලාය.   "අක්ක අක්ක නෙවෙයි පුන්චි කියනවා දැන්ම ඉඳලා පුරුදුවෙන එක හොඳයි." කියමින් තනුජා මේසයට ඉඳ ගත්තාය. තරුශි තනියෙන් හිනාවෙමින් සතුටින් කෑම කෑවාය.
[/quote]
 
"කොහොමද දන්නේ?" "දන්නේ මං ෆෝන් එක බැලුවා.මේකිට මෙච්චර ගහල බැනලත් කවුද කියන්නෙ නෑ හිතුවක්කාරකම. මං ෆෝන් එක ගත්තා" කතාව අහගෙන අජිත් "මං පස්සෙ ගන්නං" කියා ෆෝන් එක තිබ්බේය. දිගටම කල්පනා කල අජිත් අන්තිමට තීරනයකට ආවේය."මේක මෙහෙම ඇද ඇද ඉඳලා හරියන්නේනෑ ඔන්න ඔහේ කියලා දෙකෙං එකක් බේරගන්නවා" පසුදා ලමයින් ඉස්කෝලේ යන වෙලාවට අජිත් කතා කලේය."කෝ දුවගේ ෆෝන් එක දුන්නද?" "ෆෝන් එක දෙන්න? තමුසෙට පිස්සුද?" "ඒක ඒ ලමයට දෙන්න" අජිත් නැවත තදින් කිව්වේය."ඕක දීලා කාටද කතා කරන්නෙ කියලවත් දන්නවද?" "ඒ ලමයා කතා කරන්නේ මට" "ම්මොනවා?" "එතකොට එතකොට අර මැසේජ්?" තනුජා ගොත ගැසුවාය. "ඒවත් මට තමයි" ඇස්දෙක නිලංකාර විගෙන ආව බැවින් තනුජා සැටියෙහි ඉඳ ගත්තාය."ඔයා මේකට බාදා කලොත් මම ආයිත් කෝල් කරන්නෙත් නෑ සල්ලි එවන්නෙත්නෑ හිතුනොත් ආයිත් ලංකාවට එන්නෙත්නෑ" අජිත් කියනවා තනුජා හීනයෙන් මෙන් අහගෙන හිටියාය. ආපහු සැරයක් අල්මාරියෙන් ෆෝන් එක අරගෙන එකින් එක මැසේජ් කියවනකොට තනුජාට අදහා ගන්නට බැරි විය."චූවා තෙමිලා ඕනිද?" "මගේ කුක්කු පිරිලා බොන්න එන්න" "ඔයා මාව ගන්න ඉක්මනට එන්න" "මම ඔයාව මතක් කර කර ඇගිල්ල ගහනවා" "මට ඔයාව මතක් වෙනවා" "කවද්ද කෝල් කරන්නේ" තනුජා ෆෝන් එක දමා කුස්සියට ගිහින් වතුර ජෝග්ගුවක් බීගෙන බීගෙන ගියාය."මොනවද දෙයියනේ මේ උනේ" තනුජා කල්පනා කලාය. "මේ තිරිසනා ඒපාර තමංට ජාතක වෙච්ච දුව අල්ලගෙන" හවස ලමයින් දෙන්නා ගෙදර එනකල් තනුජා බලා සිටියේ තීරනයක් නැතිවය. "ඔහොම ඉන්නවා" බිම බලාගෙන උඩමහලේ කාමරයට යන්නට ගිය තරුශි ගල ගැසී නැවතුනාය. "පුතා යන්න කාමරේට" අක්කාට අම්මා මේ දවස්ටිකේ නිතර ගුටිබැට දෙන බව දන්නා පුතා නිහඩව කාමරයට ගියේය. "මං මේ ඉන්තිම පාරට අහන්නේ කවුද ඔය මිනිහා?" තනුජා කේන්තියෙන් ඇසුවාය. තරුශි නිහඩව බිම බලා ඉන්නා අන් දම තනුජා කෝපයෙන් දැවෙමින් බලා සිටියේ දත්මිටි කමිනි."මෙහාට වරෙං බැල්ලී" කෙස්වැටියෙන් අල්ලා තරුශිව ඇදගත්ත මව චටාස් පටාස් හඩින් ඇයට පහර දීගෙන දීගෙන ගියේය. "තොට වෙනිං මිනිහෙක් හිටියෙ නැද්ද බැල්ලියේ කියපිය කියපිය" හති දමමින් දියනියට පහර දෙමින් මව යටිගිරියෙන් මොරදුන්නාය. මවගේ කතාවෙන් ඇය ඔක්කොම දැනගෙන බව තරුශිට තේරුනේය. "ඔව් එයා තමයි" තරුශි කොන්ඩය අල්ලාගත්ත මවගේ අත ගසා දමා ඇයව තල්ලු කරමින් යටිගිරියෙන් මොර දුන්නාය. "මොකක්ද මොකක්ද බැල්ලියේ උඹ කිව්වේ?" වීසි වී බිමට වැටුන තනුජා නැගිටගෙන දත්කමින් ඉදිරියට පැන්නාය. "ඔව් එයා තමයි ඇයි මොකද?" තරුශි නැවතත් මොරදුන්නාය. "මෙච්චර කල් එක එක මිනිහට සල්ලි බෙදුවා නවත්තගත්තද? මිනිහව ලග තියාගන්න බැරි බැල්ලි තෝ" කියමින් තරුශි මවගේ ඇගට පැන පහුරු ගාමින්  මොර දුන්නාය. තරුශි මව  බිමටම තල්ලුකර දමා කාමරයට ගොස් දොර වසාගත්තාය.තනුජාට ඇයගේ කතාව ඇත්තක් බව ඉක්මනින්ම තේරුම් ගියේය. "මේ මිනිහා ලක්ශ ගනං සල්ලි එවන්නේ මේක තමයි. ඉස්සරත් ඔහොම හම් බ කරලා ගෑනුන්ට බෙදන්න ඇති. කිව්වා වගේ සල්ලි එවන්නේ නැති උ නොත් මොනව කරන්නද. මට කියලා කාත් කවුරුවත් නෑ.මහපාරේ හිගා කන්න තමයි වෙන්නේ" තනුජාට හිතුනේය. "ඒත් දෙයියනේ තාත්තයි දුවයි මෙහෙම වෙන්නේ කොහොමද?" ඇයගේ ඇස් ඉදිරියේ තම සැමියා දියනිය සමග උමතුවෙන් රමනයේ යෙදෙන ආකාරය මැවි මැවී පේන විට ඇයගේ සියොලගම කිතිකැවී යෝනිය තෙමීගෙන ගියේය. "දෙයියනේ මට මොනවද මේ කල්පනාවෙන්නේ" තනුජා කකුලක් පිට කකුලක් දාගෙන ඇවිස්සුන රතිවිල තද කර ගනිමින් කල්පනා කලාය. "එක අතකට කවදහරි මිනිහෙකුට දීලා දෑවැද්දකුත් දෙන්න ඕනි එකේ ලක්ශගනං වියදම් කරනවනං හදාපු මිනිහම ගත්තහම මොකද වෙන්නේ" තනුජාට එකපාරටම හිතුනේය. "එතකොට පුතා ඕවා දැනගත්තහම මොකක්ද වෙන්නේ? දැං අවුරුදු දොලහත් පැනලා ඕවා තේරෙන වයස" තනිවම කල්පනාකරමින් තනුජා ඉව්වාය. පුතාට කන්නට දී ඉක්මනින් නින් දට යැවූ තනුජා අල්මාරියෙන් තරුශිගේ ෆෝන් එක අරගෙන උඩුමහලට ගොස් තරුශිගේ කාමරයේ දොරට තට්ටුකලාය. "දුව දුව කන්නෙ නැද්ද?" "මට එපා" "කෝ මේ දොර අරින්න" "මට පාඩුවේ ඉන්න දිලා යන්න" "කෝ දොර අරිනවා කිව්වහම අහලා" තරුශි හෙමින් දොර ඇරියාය. ත්" "ආ දැං මූන හෝදගෙන කාලා ඉන්න" තරුශිගේ අතට ෆෝන් එක දෙනවිට තරුශිගේ මුහුන වහා එලියවන ආකාරය තනුජා හොඳින් දුටුවාය. "ඇයි දෙන්නේ තියාගන්න එපැයි" තරුශිජයග්‍රාහී ලෙසින් ඇසුවාය. "මේකිගේ අහන්කාරකම" තනුජාට හිතුනේය. "ඕවගේ වැරැද්ද තේරෙයි කවදහරි" "කවදහරි මට්ස්ත් ඉතින් මිනිහෙක් එක්ක යන්න වෙනවනේ" තරුශි ඉවතබලාගෙන කිව්වාය. "ඒත් මේ උඹේ තාත්තා""තාත්තා කියන්නෙත් මිනිහෙක්නේ ඉතින්" තරුශි එකට එක කිව්වාය. "මොකක්? තාත්තා එක්ක නිදාගන්න පුලුවන්ද දුවෙකුට?" "මොකද බැරි? තාත්තගේ තියෙන්නෙත් අනිත් පිරිමින්ගේතියෙන එවුවම තමයි. මගේ තියෙන්නෙත් අම්මගේ ජාතියෙම එකක්" තරුශිද පරාජය බාරගත්තේ නැත. "දෙයියනේ මේකි නම් හැදිල ඉවරයි."
"මදන විසේ හරියයි බඩක් හදාගත්තහම"තනුජා හඩ බාලකරමින්කීවාය. "ඇයි මට ලමයි හදන්නතහනම්ද?" තරුශි ෆෝන් එක ඔන් කර පියාට මැසේජ් එකක් ටයිප්කරන ගමන් කීවාය. "ඕනි මගුලක් කරගන්නවා මිනිස්සුන්ට ආරන්චි වෙන්නෙ නැතුව" "තාත්තා කියල දන්නේ ඉතින් මෙහෙ මිනිස්සු තුන් හතර දෙනෙක් විතරනේ" "  එතකොට මල්ලි?" තනුජා පුදුමයෙන් ඇසුවාය. "එයා චූටී නේ" "පොඩී තමයි දැන් අවුරුදු දොලහක් ඕවා හැමදාම හන්ගන්න බෑනේ" "ඉතින් අම්මා මොනවහරි කරන්න. මොනවා උනත් අපි මේක නවත්තන්නේ නෑ" තරුශි දැඩි අධිශ්ඨානයෙන් කීවාය.
තරුශිගේ හා පියාගේ හැසිරීමෙන් මේ දෙන්නාගේ සම්බන්දය තරුශි ලමයෙක් වැදීමෙන් මෙහා නවතින්නේ නැති බව තනුජාට තේරුනේය. "එක අතකට ඔය මනුස්සයා අවලමේ ගිහින් අපි ඔක්කොම පාරට වැටෙනවට වඩා 
ඔහොම වෙන එකත් හොඳයි" තනුජා හිත හදාගත්තාය.
"ආ අක්ක එනවා"දින තුන හතරක් මවත් සමග ආරවුල් ඇතිකරගෙන කෑම මේසයට තරුශි ආවේ නැති නිසා හොඳට
නාගෙන හිනාවෙමින් එන අක්කාව  දැක්ක ගමන් ශෙහාන් කෑගැහුවේය. "මොකද ලමයෝ කෑගහන්නේ" තනුජා සැර කලාය.   "අක්ක අක්ක නෙවෙයි පුන්චි කියනවා දැන්ම ඉඳලා පුරුදුවෙන එක හොඳයි." කියමින් තනුජා මේසයට ඉඳ ගත්තාය. තරුශි තනියෙන් හිනාවෙමින් සතුටින් කෑම කෑවාය.
 
"මදන විසේ හරියයි බඩක් හදාගත්තහම"තනුජා හඩ බාලකරමින්කීවාය. "ඇයි මට ලමයි හදන්නතහනම්ද?" තරුශි ෆෝන් එක ඔන් කර පියාට මැසේජ් එකක් ටයිප්කරන ගමන් කීවාය. "ඕනි මගුලක් කරගන්නවා මිනිස්සුන්ට ආරන්චි වෙන්නෙ නැතුව"
 
Back
Top