prasanaxx said:"කොහොමද දන්නේ?" "දන්නේ මං ෆෝන් එක බැලුවා.මේකිට මෙච්චර ගහල බැනලත් කවුද කියන්නෙ නෑ හිතුවක්කාරකම. මං ෆෝන් එක ගත්තා" කතාව අහගෙන අජිත් "මං පස්සෙ ගන්නං" කියා ෆෝන් එක තිබ්බේය. දිගටම කල්පනා කල අජිත් අන්තිමට තීරනයකට ආවේය."මේක මෙහෙම ඇද ඇද ඉඳලා හරියන්නේනෑ ඔන්න ඔහේ කියලා දෙකෙං එකක් බේරගන්නවා" පසුදා ලමයින් ඉස්කෝලේ යන වෙලාවට අජිත් කතා කලේය."කෝ දුවගේ ෆෝන් එක දුන්නද?" "ෆෝන් එක දෙන්න? තමුසෙට පිස්සුද?" "ඒක ඒ ලමයට දෙන්න" අජිත් නැවත තදින් කිව්වේය."ඕක දීලා කාටද කතා කරන්නෙ කියලවත් දන්නවද?" "ඒ ලමයා කතා කරන්නේ මට" "ම්මොනවා?" "එතකොට එතකොට අර මැසේජ්?" තනුජා ගොත ගැසුවාය. "ඒවත් මට තමයි" ඇස්දෙක නිලංකාර විගෙන ආව බැවින් තනුජා සැටියෙහි ඉඳ ගත්තාය."ඔයා මේකට බාදා කලොත් මම ආයිත් කෝල් කරන්නෙත් නෑ සල්ලි එවන්නෙත්නෑ හිතුනොත් ආයිත් ලංකාවට එන්නෙත්නෑ" අජිත් කියනවා තනුජා හීනයෙන් මෙන් අහගෙන හිටියාය. ආපහු සැරයක් අල්මාරියෙන් ෆෝන් එක අරගෙන එකින් එක මැසේජ් කියවනකොට තනුජාට අදහා ගන්නට බැරි විය."චූවා තෙමිලා ඕනිද?" "මගේ කුක්කු පිරිලා බොන්න එන්න" "ඔයා මාව ගන්න ඉක්මනට එන්න" "මම ඔයාව මතක් කර කර ඇගිල්ල ගහනවා" "මට ඔයාව මතක් වෙනවා" "කවද්ද කෝල් කරන්නේ" තනුජා ෆෝන් එක දමා කුස්සියට ගිහින් වතුර ජෝග්ගුවක් බීගෙන බීගෙන ගියාය."මොනවද දෙයියනේ මේ උනේ" තනුජා කල්පනා කලාය. "මේ තිරිසනා ඒපාර තමංට ජාතක වෙච්ච දුව අල්ලගෙන" හවස ලමයින් දෙන්නා ගෙදර එනකල් තනුජා බලා සිටියේ තීරනයක් නැතිවය. "ඔහොම ඉන්නවා" බිම බලාගෙන උඩමහලේ කාමරයට යන්නට ගිය තරුශි ගල ගැසී නැවතුනාය. "පුතා යන්න කාමරේට" අක්කාට අම්මා මේ දවස්ටිකේ නිතර ගුටිබැට දෙන බව දන්නා පුතා නිහඩව කාමරයට ගියේය. "මං මේ ඉන්තිම පාරට අහන්නේ කවුද ඔය මිනිහා?" තනුජා කේන්තියෙන් ඇසුවාය. තරුශි නිහඩව බිම බලා ඉන්නා අන් දම තනුජා කෝපයෙන් දැවෙමින් බලා සිටියේ දත්මිටි කමිනි."මෙහාට වරෙං බැල්ලී" කෙස්වැටියෙන් අල්ලා තරුශිව ඇදගත්ත මව චටාස් පටාස් හඩින් ඇයට පහර දීගෙන දීගෙන ගියේය. "තොට වෙනිං මිනිහෙක් හිටියෙ නැද්ද බැල්ලියේ කියපිය කියපිය" හති දමමින් දියනියට පහර දෙමින් මව යටිගිරියෙන් මොරදුන්නාය. මවගේ කතාවෙන් ඇය ඔක්කොම දැනගෙන බව තරුශිට තේරුනේය. "ඔව් එයා තමයි" තරුශි කොන්ඩය අල්ලාගත්ත මවගේ අත ගසා දමා ඇයව තල්ලු කරමින් යටිගිරියෙන් මොර දුන්නාය. "මොකක්ද මොකක්ද බැල්ලියේ උඹ කිව්වේ?" වීසි වී බිමට වැටුන තනුජා නැගිටගෙන දත්කමින් ඉදිරියට පැන්නාය. "ඔව් එයා තමයි ඇයි මොකද?" තරුශි නැවතත් මොරදුන්නාය. "මෙච්චර කල් එක එක මිනිහට සල්ලි බෙදුවා නවත්තගත්තද? මිනිහව ලග තියාගන්න බැරි බැල්ලි තෝ" කියමින් තරුශි මවගේ ඇගට පැන පහුරු ගාමින් මොර දුන්නාය. තරුශි මව බිමටම තල්ලුකර දමා කාමරයට ගොස් දොර වසාගත්තාය.තනුජාට ඇයගේ කතාව ඇත්තක් බව ඉක්මනින්ම තේරුම් ගියේය. "මේ මිනිහා ලක්ශ ගනං සල්ලි එවන්නේ මේක තමයි. ඉස්සරත් ඔහොම හම් බ කරලා ගෑනුන්ට බෙදන්න ඇති. කිව්වා වගේ සල්ලි එවන්නේ නැති උ නොත් මොනව කරන්නද. මට කියලා කාත් කවුරුවත් නෑ.මහපාරේ හිගා කන්න තමයි වෙන්නේ" තනුජාට හිතුනේය. "ඒත් දෙයියනේ තාත්තයි දුවයි මෙහෙම වෙන්නේ කොහොමද?" ඇයගේ ඇස් ඉදිරියේ තම සැමියා දියනිය සමග උමතුවෙන් රමනයේ යෙදෙන ආකාරය මැවි මැවී පේන විට ඇයගේ සියොලගම කිතිකැවී යෝනිය තෙමීගෙන ගියේය. "දෙයියනේ මට මොනවද මේ කල්පනාවෙන්නේ" තනුජා කකුලක් පිට කකුලක් දාගෙන ඇවිස්සුන රතිවිල තද කර ගනිමින් කල්පනා කලාය. "එක අතකට කවදහරි මිනිහෙකුට දීලා දෑවැද්දකුත් දෙන්න ඕනි එකේ ලක්ශගනං වියදම් කරනවනං හදාපු මිනිහම ගත්තහම මොකද වෙන්නේ" තනුජාට එකපාරටම හිතුනේය. "එතකොට පුතා ඕවා දැනගත්තහම මොකක්ද වෙන්නේ? දැං අවුරුදු දොලහත් පැනලා ඕවා තේරෙන වයස" තනිවම කල්පනාකරමින් තනුජා ඉව්වාය. පුතාට කන්නට දී ඉක්මනින් නින් දට යැවූ තනුජා අල්මාරියෙන් තරුශිගේ ෆෝන් එක අරගෙන උඩුමහලට ගොස් තරුශිගේ කාමරයේ දොරට තට්ටුකලාය. "දුව දුව කන්නෙ නැද්ද?" "මට එපා" "කෝ මේ දොර අරින්න" "මට පාඩුවේ ඉන්න දිලා යන්න" "කෝ දොර අරිනවා කිව්වහම අහලා" තරුශි හෙමින් දොර ඇරියාය. ත්" "ආ දැං මූන හෝදගෙන කාලා ඉන්න" තරුශිගේ අතට ෆෝන් එක දෙනවිට තරුශිගේ මුහුන වහා එලියවන ආකාරය තනුජා හොඳින් දුටුවාය. "ඇයි දෙන්නේ තියාගන්න එපැයි" තරුශිජයග්රාහී ලෙසින් ඇසුවාය. "මේකිගේ අහන්කාරකම" තනුජාට හිතුනේය. "ඕවගේ වැරැද්ද තේරෙයි කවදහරි" "කවදහරි මට්ස්ත් ඉතින් මිනිහෙක් එක්ක යන්න වෙනවනේ" තරුශි ඉවතබලාගෙන කිව්වාය. "ඒත් මේ උඹේ තාත්තා""තාත්තා කියන්නෙත් මිනිහෙක්නේ ඉතින්" තරුශි එකට එක කිව්වාය. "මොකක්? තාත්තා එක්ක නිදාගන්න පුලුවන්ද දුවෙකුට?" "මොකද බැරි? තාත්තගේ තියෙන්නෙත් අනිත් පිරිමින්ගේතියෙන එවුවම තමයි. මගේ තියෙන්නෙත් අම්මගේ ජාතියෙම එකක්" තරුශිද පරාජය බාරගත්තේ නැත. "දෙයියනේ මේකි නම් හැදිල ඉවරයි."
prasanaxx said:"කොහොමද දන්නේ?" "දන්නේ මං ෆෝන් එක බැලුවා.මේකිට මෙච්චර ගහල බැනලත් කවුද කියන්නෙ නෑ හිතුවක්කාරකම. මං ෆෝන් එක ගත්තා" කතාව අහගෙන අජිත් "මං පස්සෙ ගන්නං" කියා ෆෝන් එක තිබ්බේය. දිගටම කල්පනා කල අජිත් අන්තිමට තීරනයකට ආවේය."මේක මෙහෙම ඇද ඇද ඉඳලා හරියන්නේනෑ ඔන්න ඔහේ කියලා දෙකෙං එකක් බේරගන්නවා" පසුදා ලමයින් ඉස්කෝලේ යන වෙලාවට අජිත් කතා කලේය."කෝ දුවගේ ෆෝන් එක දුන්නද?" "ෆෝන් එක දෙන්න? තමුසෙට පිස්සුද?" "ඒක ඒ ලමයට දෙන්න" අජිත් නැවත තදින් කිව්වේය."ඕක දීලා කාටද කතා කරන්නෙ කියලවත් දන්නවද?" "ඒ ලමයා කතා කරන්නේ මට" "ම්මොනවා?" "එතකොට එතකොට අර මැසේජ්?" තනුජා ගොත ගැසුවාය. "ඒවත් මට තමයි" ඇස්දෙක නිලංකාර විගෙන ආව බැවින් තනුජා සැටියෙහි ඉඳ ගත්තාය."ඔයා මේකට බාදා කලොත් මම ආයිත් කෝල් කරන්නෙත් නෑ සල්ලි එවන්නෙත්නෑ හිතුනොත් ආයිත් ලංකාවට එන්නෙත්නෑ" අජිත් කියනවා තනුජා හීනයෙන් මෙන් අහගෙන හිටියාය. ආපහු සැරයක් අල්මාරියෙන් ෆෝන් එක අරගෙන එකින් එක මැසේජ් කියවනකොට තනුජාට අදහා ගන්නට බැරි විය."චූවා තෙමිලා ඕනිද?" "මගේ කුක්කු පිරිලා බොන්න එන්න" "ඔයා මාව ගන්න ඉක්මනට එන්න" "මම ඔයාව මතක් කර කර ඇගිල්ල ගහනවා" "මට ඔයාව මතක් වෙනවා" "කවද්ද කෝල් කරන්නේ" තනුජා ෆෝන් එක දමා කුස්සියට ගිහින් වතුර ජෝග්ගුවක් බීගෙන බීගෙන ගියාය."මොනවද දෙයියනේ මේ උනේ" තනුජා කල්පනා කලාය. "මේ තිරිසනා ඒපාර තමංට ජාතක වෙච්ච දුව අල්ලගෙන" හවස ලමයින් දෙන්නා ගෙදර එනකල් තනුජා බලා සිටියේ තීරනයක් නැතිවය. "ඔහොම ඉන්නවා" බිම බලාගෙන උඩමහලේ කාමරයට යන්නට ගිය තරුශි ගල ගැසී නැවතුනාය. "පුතා යන්න කාමරේට" අක්කාට අම්මා මේ දවස්ටිකේ නිතර ගුටිබැට දෙන බව දන්නා පුතා නිහඩව කාමරයට ගියේය. "මං මේ ඉන්තිම පාරට අහන්නේ කවුද ඔය මිනිහා?" තනුජා කේන්තියෙන් ඇසුවාය. තරුශි නිහඩව බිම බලා ඉන්නා අන් දම තනුජා කෝපයෙන් දැවෙමින් බලා සිටියේ දත්මිටි කමිනි."මෙහාට වරෙං බැල්ලී" කෙස්වැටියෙන් අල්ලා තරුශිව ඇදගත්ත මව චටාස් පටාස් හඩින් ඇයට පහර දීගෙන දීගෙන ගියේය. "තොට වෙනිං මිනිහෙක් හිටියෙ නැද්ද බැල්ලියේ කියපිය කියපිය" හති දමමින් දියනියට පහර දෙමින් මව යටිගිරියෙන් මොරදුන්නාය. මවගේ කතාවෙන් ඇය ඔක්කොම දැනගෙන බව තරුශිට තේරුනේය. "ඔව් එයා තමයි" තරුශි කොන්ඩය අල්ලාගත්ත මවගේ අත ගසා දමා ඇයව තල්ලු කරමින් යටිගිරියෙන් මොර දුන්නාය. "මොකක්ද මොකක්ද බැල්ලියේ උඹ කිව්වේ?" වීසි වී බිමට වැටුන තනුජා නැගිටගෙන දත්කමින් ඉදිරියට පැන්නාය. "ඔව් එයා තමයි ඇයි මොකද?" තරුශි නැවතත් මොරදුන්නාය. "මෙච්චර කල් එක එක මිනිහට සල්ලි බෙදුවා නවත්තගත්තද? මිනිහව ලග තියාගන්න බැරි බැල්ලි තෝ" කියමින් තරුශි මවගේ ඇගට පැන පහුරු ගාමින් මොර දුන්නාය. තරුශි මව බිමටම තල්ලුකර දමා කාමරයට ගොස් දොර වසාගත්තාය.තනුජාට ඇයගේ කතාව ඇත්තක් බව ඉක්මනින්ම තේරුම් ගියේය. "මේ මිනිහා ලක්ශ ගනං සල්ලි එවන්නේ මේක තමයි. ඉස්සරත් ඔහොම හම් බ කරලා ගෑනුන්ට බෙදන්න ඇති. කිව්වා වගේ සල්ලි එවන්නේ නැති උ නොත් මොනව කරන්නද. මට කියලා කාත් කවුරුවත් නෑ.මහපාරේ හිගා කන්න තමයි වෙන්නේ" තනුජාට හිතුනේය. "ඒත් දෙයියනේ තාත්තයි දුවයි මෙහෙම වෙන්නේ කොහොමද?" ඇයගේ ඇස් ඉදිරියේ තම සැමියා දියනිය සමග උමතුවෙන් රමනයේ යෙදෙන ආකාරය මැවි මැවී පේන විට ඇයගේ සියොලගම කිතිකැවී යෝනිය තෙමීගෙන ගියේය. "දෙයියනේ මට මොනවද මේ කල්පනාවෙන්නේ" තනුජා කකුලක් පිට කකුලක් දාගෙන ඇවිස්සුන රතිවිල තද කර ගනිමින් කල්පනා කලාය. "එක අතකට කවදහරි මිනිහෙකුට දීලා දෑවැද්දකුත් දෙන්න ඕනි එකේ ලක්ශගනං වියදම් කරනවනං හදාපු මිනිහම ගත්තහම මොකද වෙන්නේ" තනුජාට එකපාරටම හිතුනේය. "එතකොට පුතා ඕවා දැනගත්තහම මොකක්ද වෙන්නේ? දැං අවුරුදු දොලහත් පැනලා ඕවා තේරෙන වයස" තනිවම කල්පනාකරමින් තනුජා ඉව්වාය. පුතාට කන්නට දී ඉක්මනින් නින් දට යැවූ තනුජා අල්මාරියෙන් තරුශිගේ ෆෝන් එක අරගෙන උඩුමහලට ගොස් තරුශිගේ කාමරයේ දොරට තට්ටුකලාය. "දුව දුව කන්නෙ නැද්ද?" "මට එපා" "කෝ මේ දොර අරින්න" "මට පාඩුවේ ඉන්න දිලා යන්න" "කෝ දොර අරිනවා කිව්වහම අහලා" තරුශි හෙමින් දොර ඇරියාය. ත්" "ආ දැං මූන හෝදගෙන කාලා ඉන්න" තරුශිගේ අතට ෆෝන් එක දෙනවිට තරුශිගේ මුහුන වහා එලියවන ආකාරය තනුජා හොඳින් දුටුවාය. "ඇයි දෙන්නේ තියාගන්න එපැයි" තරුශිජයග්රාහී ලෙසින් ඇසුවාය. "මේකිගේ අහන්කාරකම" තනුජාට හිතුනේය. "ඕවගේ වැරැද්ද තේරෙයි කවදහරි" "කවදහරි මට්ස්ත් ඉතින් මිනිහෙක් එක්ක යන්න වෙනවනේ" තරුශි ඉවතබලාගෙන කිව්වාය. "ඒත් මේ උඹේ තාත්තා""තාත්තා කියන්නෙත් මිනිහෙක්නේ ඉතින්" තරුශි එකට එක කිව්වාය. "මොකක්? තාත්තා එක්ක නිදාගන්න පුලුවන්ද දුවෙකුට?" "මොකද බැරි? තාත්තගේ තියෙන්නෙත් අනිත් පිරිමින්ගේතියෙන එවුවම තමයි. මගේ තියෙන්නෙත් අම්මගේ ජාතියෙම එකක්" තරුශිද පරාජය බාරගත්තේ නැත. "දෙයියනේ මේකි නම් හැදිල ඉවරයි."
[quote pid='82062' dateline='1557581301']prasanaxx said:"කොහොමද දන්නේ?" "දන්නේ මං ෆෝන් එක බැලුවා.මේකිට මෙච්චර ගහල බැනලත් කවුද කියන්නෙ නෑ හිතුවක්කාරකම. මං ෆෝන් එක ගත්තා" කතාව අහගෙන අජිත් "මං පස්සෙ ගන්නං" කියා ෆෝන් එක තිබ්බේය. දිගටම කල්පනා කල අජිත් අන්තිමට තීරනයකට ආවේය."මේක මෙහෙම ඇද ඇද ඉඳලා හරියන්නේනෑ ඔන්න ඔහේ කියලා දෙකෙං එකක් බේරගන්නවා" පසුදා ලමයින් ඉස්කෝලේ යන වෙලාවට අජිත් කතා කලේය."කෝ දුවගේ ෆෝන් එක දුන්නද?" "ෆෝන් එක දෙන්න? තමුසෙට පිස්සුද?" "ඒක ඒ ලමයට දෙන්න" අජිත් නැවත තදින් කිව්වේය."ඕක දීලා කාටද කතා කරන්නෙ කියලවත් දන්නවද?" "ඒ ලමයා කතා කරන්නේ මට" "ම්මොනවා?" "එතකොට එතකොට අර මැසේජ්?" තනුජා ගොත ගැසුවාය. "ඒවත් මට තමයි" ඇස්දෙක නිලංකාර විගෙන ආව බැවින් තනුජා සැටියෙහි ඉඳ ගත්තාය."ඔයා මේකට බාදා කලොත් මම ආයිත් කෝල් කරන්නෙත් නෑ සල්ලි එවන්නෙත්නෑ හිතුනොත් ආයිත් ලංකාවට එන්නෙත්නෑ" අජිත් කියනවා තනුජා හීනයෙන් මෙන් අහගෙන හිටියාය. ආපහු සැරයක් අල්මාරියෙන් ෆෝන් එක අරගෙන එකින් එක මැසේජ් කියවනකොට තනුජාට අදහා ගන්නට බැරි විය."චූවා තෙමිලා ඕනිද?" "මගේ කුක්කු පිරිලා බොන්න එන්න" "ඔයා මාව ගන්න ඉක්මනට එන්න" "මම ඔයාව මතක් කර කර ඇගිල්ල ගහනවා" "මට ඔයාව මතක් වෙනවා" "කවද්ද කෝල් කරන්නේ" තනුජා ෆෝන් එක දමා කුස්සියට ගිහින් වතුර ජෝග්ගුවක් බීගෙන බීගෙන ගියාය."මොනවද දෙයියනේ මේ උනේ" තනුජා කල්පනා කලාය. "මේ තිරිසනා ඒපාර තමංට ජාතක වෙච්ච දුව අල්ලගෙන" හවස ලමයින් දෙන්නා ගෙදර එනකල් තනුජා බලා සිටියේ තීරනයක් නැතිවය. "ඔහොම ඉන්නවා" බිම බලාගෙන උඩමහලේ කාමරයට යන්නට ගිය තරුශි ගල ගැසී නැවතුනාය. "පුතා යන්න කාමරේට" අක්කාට අම්මා මේ දවස්ටිකේ නිතර ගුටිබැට දෙන බව දන්නා පුතා නිහඩව කාමරයට ගියේය. "මං මේ ඉන්තිම පාරට අහන්නේ කවුද ඔය මිනිහා?" තනුජා කේන්තියෙන් ඇසුවාය. තරුශි නිහඩව බිම බලා ඉන්නා අන් දම තනුජා කෝපයෙන් දැවෙමින් බලා සිටියේ දත්මිටි කමිනි."මෙහාට වරෙං බැල්ලී" කෙස්වැටියෙන් අල්ලා තරුශිව ඇදගත්ත මව චටාස් පටාස් හඩින් ඇයට පහර දීගෙන දීගෙන ගියේය. "තොට වෙනිං මිනිහෙක් හිටියෙ නැද්ද බැල්ලියේ කියපිය කියපිය" හති දමමින් දියනියට පහර දෙමින් මව යටිගිරියෙන් මොරදුන්නාය. මවගේ කතාවෙන් ඇය ඔක්කොම දැනගෙන බව තරුශිට තේරුනේය. "ඔව් එයා තමයි" තරුශි කොන්ඩය අල්ලාගත්ත මවගේ අත ගසා දමා ඇයව තල්ලු කරමින් යටිගිරියෙන් මොර දුන්නාය. "මොකක්ද මොකක්ද බැල්ලියේ උඹ කිව්වේ?" වීසි වී බිමට වැටුන තනුජා නැගිටගෙන දත්කමින් ඉදිරියට පැන්නාය. "ඔව් එයා තමයි ඇයි මොකද?" තරුශි නැවතත් මොරදුන්නාය. "මෙච්චර කල් එක එක මිනිහට සල්ලි බෙදුවා නවත්තගත්තද? මිනිහව ලග තියාගන්න බැරි බැල්ලි තෝ" කියමින් තරුශි මවගේ ඇගට පැන පහුරු ගාමින් මොර දුන්නාය. තරුශි මව බිමටම තල්ලුකර දමා කාමරයට ගොස් දොර වසාගත්තාය.තනුජාට ඇයගේ කතාව ඇත්තක් බව ඉක්මනින්ම තේරුම් ගියේය. "මේ මිනිහා ලක්ශ ගනං සල්ලි එවන්නේ මේක තමයි. ඉස්සරත් ඔහොම හම් බ කරලා ගෑනුන්ට බෙදන්න ඇති. කිව්වා වගේ සල්ලි එවන්නේ නැති උ නොත් මොනව කරන්නද. මට කියලා කාත් කවුරුවත් නෑ.මහපාරේ හිගා කන්න තමයි වෙන්නේ" තනුජාට හිතුනේය. "ඒත් දෙයියනේ තාත්තයි දුවයි මෙහෙම වෙන්නේ කොහොමද?" ඇයගේ ඇස් ඉදිරියේ තම සැමියා දියනිය සමග උමතුවෙන් රමනයේ යෙදෙන ආකාරය මැවි මැවී පේන විට ඇයගේ සියොලගම කිතිකැවී යෝනිය තෙමීගෙන ගියේය. "දෙයියනේ මට මොනවද මේ කල්පනාවෙන්නේ" තනුජා කකුලක් පිට කකුලක් දාගෙන ඇවිස්සුන රතිවිල තද කර ගනිමින් කල්පනා කලාය. "එක අතකට කවදහරි මිනිහෙකුට දීලා දෑවැද්දකුත් දෙන්න ඕනි එකේ ලක්ශගනං වියදම් කරනවනං හදාපු මිනිහම ගත්තහම මොකද වෙන්නේ" තනුජාට එකපාරටම හිතුනේය. "එතකොට පුතා ඕවා දැනගත්තහම මොකක්ද වෙන්නේ? දැං අවුරුදු දොලහත් පැනලා ඕවා තේරෙන වයස" තනිවම කල්පනාකරමින් තනුජා ඉව්වාය. පුතාට කන්නට දී ඉක්මනින් නින් දට යැවූ තනුජා අල්මාරියෙන් තරුශිගේ ෆෝන් එක අරගෙන උඩුමහලට ගොස් තරුශිගේ කාමරයේ දොරට තට්ටුකලාය. "දුව දුව කන්නෙ නැද්ද?" "මට එපා" "කෝ මේ දොර අරින්න" "මට පාඩුවේ ඉන්න දිලා යන්න" "කෝ දොර අරිනවා කිව්වහම අහලා" තරුශි හෙමින් දොර ඇරියාය. ත්" "ආ දැං මූන හෝදගෙන කාලා ඉන්න" තරුශිගේ අතට ෆෝන් එක දෙනවිට තරුශිගේ මුහුන වහා එලියවන ආකාරය තනුජා හොඳින් දුටුවාය. "ඇයි දෙන්නේ තියාගන්න එපැයි" තරුශිජයග්රාහී ලෙසින් ඇසුවාය. "මේකිගේ අහන්කාරකම" තනුජාට හිතුනේය. "ඕවගේ වැරැද්ද තේරෙයි කවදහරි" "කවදහරි මට්ස්ත් ඉතින් මිනිහෙක් එක්ක යන්න වෙනවනේ" තරුශි ඉවතබලාගෙන කිව්වාය. "ඒත් මේ උඹේ තාත්තා""තාත්තා කියන්නෙත් මිනිහෙක්නේ ඉතින්" තරුශි එකට එක කිව්වාය. "මොකක්? තාත්තා එක්ක නිදාගන්න පුලුවන්ද දුවෙකුට?" "මොකද බැරි? තාත්තගේ තියෙන්නෙත් අනිත් පිරිමින්ගේතියෙන එවුවම තමයි. මගේ තියෙන්නෙත් අම්මගේ ජාතියෙම එකක්" තරුශිද පරාජය බාරගත්තේ නැත. "දෙයියනේ මේකි නම් හැදිල ඉවරයි."